Kapiszon
Z Wikipedii
Kapiszon – w dawnej broni strzeleckiej, rodzaj spłonki, w formie miedzianej lub mosiężnej miseczki lub kapelusika, posiadającej wewnątrz warstwę piorunianu rtęci, stosowane były także kapiszony mające formę porcji mieszaniny inicjującej naniesionej na papierową taśmę.
Kapiszony stosowane były w XIX wieku w zamku kapiszonowym do broni strzeleckiej. Kapiszon nakładany był na specjalny kominek. Po naciśnięciu spustu kapiszon uderzany był przez kurek, na skutek czego dochodziło do zapalenia piorunianu rtęci, co powodowało zapalenie prochu w lufie i oddanie strzału.
Nazwa pochodzi od fr. capuchon – kaptur.
Kapiszony używane są także w formie papierowego krążka w zabawkach. Krążek o średnicy ok. 5 mm, z niewielką ilością wybuchowej substancji jest ładowany do specjalnego pistoletu. W momencie przyciśnięcia spustu, kapiszon jest zgniatany, a pod wpływem tego uaktywnia się substancja wybuchowa i słychać niewielki huk.
Specyficzna nazwa regionalna (Kujawy): cympletka lub cempletka.[1]
