Kanały półkoliste
Z Wikipedii
Kanały półkoliste (łac. canales semicirculares) - część ucha wewnętrznego. Znajdują się w błędniku - wewnętrznej części ucha. U człowieka są one tak usytuowane, że każdy z nich jest ustawiony mniej więcej prostopadle do płaszczyzn dwóch pozostałych. Zakończone są bańkami błoniastymi, w których znajdują się komórki zmysłowe uzbrojone we włoski. Przewody półkoliste wypełnione są śródchłonką, której ruch spowodowany obrotem głowy (wskutek siły bezwładności) podrażnia włoski powodując pobudzenie komórek nerwowych, pozwalając zachować równowagę.
Małżowina uszna - Przewód słuchowy zewnętrzny (b), Włosy przewodu słuchowego zewnętrznego (a)
Błona bębenkowa (c) - Jama bębenkowa (e) - Kosteczki słuchowe: młoteczek (j), kowadełko (i), strzemiączko (h) - Trąbka słuchowa (d)
Błędnik kostny: ślimak (f), kanały półkoliste (g) - Błędnik błoniasty, Narząd Cortiego
