Kalchu
Z Wikipedii
Kalchu (biblijne Kalach), Nimrud, starożytne miasto asyryjskie położone w miejscu współczesnego Tell Nimrud leżącego na wschodnim brzegu Tygrysu na południe od Mosulu.
[edytuj] Historia
Według biblijnej tradycji miasto zostało założone przez Nimroda, wnuka syna Noego, Chama. W połowie 13 stulecia p.n.e. zostało ponownie ufundowane przez asyryjskiego króla, Salmanasara I. W okresie średnioasyryjskim miasto było jednym z centrów administracyjnych państwa. Król Aszurnasirpal II wybrał Kalchu na nową stolicę Asyrii[1], którą pozostał prawie do najazdu Medów w 614-612 p.n.e., tracąc wcześniej na znaczeniu na rzecz Dur-Szarrukin i Niniwy. Król Aszurnasirpal II wybudował 8 kilometrową linię murów, które otaczały prawie 200 hektarów powierzchni. Miasto miało kształt czworoboku. W południowo-wschodniej części miasta znajdowała się twierdza ze świątyniami i pałacem królewskim (wzniesionym w IX wieku p.n.e. podczas rządów Aszurnasirpala II[2]). Wzniesiono tam ziggurat boga Ninurty - patrona miasta. Na południe od tej budowli wznosiła się wspaniała budowla – tzw. Pałac Północno-Zachodni, którego ściany wyłożone były blokami z reliefami przedstawiającymi wyprawy wojenne i polowania. Kalchu zostało zniszczone przez Medów i Babilończyków w 612 r. p.n.e. w czasie wojny, która zakończyła się ostatecznym upadkiem Asyrii.
[edytuj] Badania
Wykopaliska archeologiczne na wzgórzu Tell Nimrud zapoczątkował w latach 1845-1851 Austen Henry Layard, który błędnie zinterpretował znalezisko jako pozostałość po Niniwie. Brytyjskimi misjami kierowali Max Mallowan w latach 1949-57 i David Oates w latach 1958-62.
Od 1971 w Nimrud/Kalchu wykopaliska rozpoczęła polska misja archeologiczna pod kierunkiem Janusza Meuszyńskiego i Ryszarda Sobolewskiego. W trakcie wykopalisk prowadzonych przez archeologów irackich w 1989 odkryto kilka grobów królowych asyryjskich: Yaba, Banitu i Atalia.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy, 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od "rewolucji" neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 326, ISBN 83-85719-83-0.
- ↑ Paul G. Bahn Archeologia - Przewodnik, Wydawnictwo "Arkady" Sp. z o.o., 2006, ss. 162, ISBN 83-213-4293-0