Jidyszyzm
Z Wikipedii
Jidyszyzm – wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa zapożyczona z języka jidysz, używana w mowie potocznej.
Przykłady jidyszyzmów:
- bachor [jid. bocher, hebr. bachur - chłopak] – niegrzeczne dziecko; również dziecko pozamałżeńskie
- bajgiel (bajgla) (בייגל) – rodzaj pieczywa – obecnie popularny w dawnej Galicji
- bajzel – bałagan
- belfer – nauczyciel (pejoratywnie)
- blichtr - coś co na pozór wygląda dobrze, ale jest jednak złe
- chałat (כאַלאַט) – pierwotnie rodzaj tradycyjnego ubrania żydowskiego; w jęz. polskim ubranie kiepskiej jakości
- ciuchy – ubrania
- cymes (צימעס) – oryginalnie rodzaj słodkiej potrawy; w jęz. polskim ogólna nazwa szczególnego przysmaku
- ferajna
- ganc (גאַנץ) – całkiem (z niemieckiego - ganz); też np. ganz egal - wszystko jedno
- geszeft – interes
- glanc (niem. glanz - błysk)
- goj (גוי) – nie-Żyd
- handełes – żydowski handlarz uliczny
- harmider (האַרמידער) – hałas, zgiełk, zamieszanie
- kapcan – golec, gołysz
- kapota
- kitel – pierwotnie rodzaj tradycyjnego ubrania żydowskiego – obecnie fartuch
- koszerny (כּשר) – zgodny z zasadami koszerności
- mamele (מאַמעלע) – mamusia
- mamona - duża ilość pieniędzy, fortuna,
- machlojka (מחלוקת) - przekręt
- maca (מצה) – rodzaj pieczywa, produkowanego bez drożdży i spożywanego głównie w Paschę
- mecyje - coś nadzwyczajnego, frykas, specjały, też w wyrażeniu: wielkie mi mecyje
- menele - rzeczy, drobiazgi
- myszygine (meszuge) (משוגע) – wariat, szaleniec
- mytka - plotkara; (wulg.) szmata
- pinda - (z hebrajskiego) wulgarnie o dziewczynie
- plajta (פּליטה) – bankructwo
- puryc – w rozumieniu żydowskim dziedzic, panisko; w gwarze przestępczej doświadczony i zuchwały złodziej (za przypisami R. Stillera do zbioru opowiadań S. Wiecheckiego "Skarby w spodniach")
- rejwach, rajwach – hałas
- siksa (שיקסע) – oryg. młoda nieżydowska dziewczyna lub w znaczeniu pejoratywnym młoda żydówka nieprzestrzegająca prawa religijnego; w jęz. polskim: młoda dziewczyna, gówniara, podlotek w różnych zabarwieniach znaczeniowych od żartobliwego po wulgarny w zależności od regionu
- szajgec (שייגעץ) – oryg. młody nie-żydowski chłopiec lub w znaczeniu pejoratywnym młody żydowski chłopiec nie przestrzegający prawa religijnego
- stalunek (obstalunek) – zestaw narzędzi, czynności przygotowacze, również zamówienie czegos np. "obstalowalem sobie nowe buty"
- szac (szacowny) - piękny
- szmonces – pierwotnie uśmiech; określenie dowcipu (żydowskiego) opartego na grze słów, np. „docenci nie są do pracy, ale do centów” (do zarabiania pieniędzy)
- szmal - pieniądze
- sztetl (שטעטל) – dosł. miasteczko; w jęz. polskim miasteczko zamieszkane w większości przez Żydów
- ślamazara (שלימזל) – pechowiec; w jęz. polskim także nieudacznik
- trefny (טרייפֿן) – w kulturze żydowskiej: niekoszerny; podejrzany, pochodzący z nielegalnego źródła
Zobacz też: hebraizm, zapożyczenia językowe.