Jelcz M121M

Z Wikipedii


Jelcz M121M
Producent	Jelcz
Okres produkcji	1994-2004
Miejsce produkcji	Polska
Poprzednik	Jelcz 120M
Następca	Jelcz M121I Mastero
Typy nadwozia	Niskowejściowy autobus miejski
Układ drzwi	2-2-2
Liczba drzwi	3
Wys. podłogi w I drzwiach	370
Wys. podłogi w II drzwiach	370
Wys. podłogi w III drzwiach	936
Po zastosowaniu przyklęku	obniżenie o 80 mm
Szerokość drzwi	1220 mm
Silniki	MAN D0826 LUH 12
Skrzynia biegów	VOITH D851.3 (automatyczna)
Ilość przełożeń	3
Długość	11920 mm
Szerokość	2500 mm
Wysokość	3021 mm
Masa całkowita	17500 kg
Ilość miejsc ogółem	109
Ilość miejsc siedzących	32
Informacje dodatkowe
Klimatyzacja	Dostępna (opcja)

[edytuj] Ogólnie

Jelcz M121M jest pierwszym autobusem miejskim tej firmy w pełni dostosowanym do potrzeb osób o ograniczonej mobilności - posiada niską podłogę w przedniej części pomiędzy pierwszymi, a drugimi drzwiami, oraz specjalne miejsce do przypięcia wózka inwalidzkiego. Podłoga znajduje się na wysokości 37 centymetrów nad jezdnią, dodatkowo podczas postoju na przystanku można ją obniżyć o kolejne 8 cm dzięki funkcji przyklęku. Tylna część autobusu jest podniesiona względem przedniej i oddzielona od niej schodkami. Jest to więc autobus niskowejściowy

[edytuj] Historia

Jelcz M121M nie jest całkowicie nową konstrukcją, lecz tylko przekonstruowaną wersją autobusu Jelcz 120M, który to oparty jest na licencyjnym Jelczu-Berliecie PR100 z pierwszej połowy lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Fakt, że niektóre rozwiązania techniczne zastosowane w tym pojeździe mają już ponad 30 lat, a pierwotny autobus nie był planowany jako niskopodłogowy mają swoje odbicie w rozplanowaniu wnętrza, oraz trwałości.

[edytuj] Kariera

Od momentu wprowadzenia do sprzedaży autobus cieszył się dużą popularnością wśród przewoźników. Ponad 100 egzemplarzy trafiło w latach 1995-1998 do samej tylko Warszawy. Za sprawą tego sukcesu stał fakt, że pojazd zapewniał komfort podróży niepełnosprawnym, jednocześnie pozostając relatywnie tanim w porówaniu do zachodniej konkurencji. Nie bez znaczenia był również fakt, że autobus był zbliżony konstrukcyjnie do innych obecnych już na rynku produktów Jelcza, co obniżało ewentualne koszty serwisowania i napraw.

[edytuj] Krytyka

Mimo, że są to autobusy w części niskopodłogowe, nie cieszą się dobrą opinią wśród pasażerów. Wnętrze sprawia wrażenie ciasnego, wsiadanie tylnymi drzwiami utrudniają wysokie schodki, z przodu zaś dużo miejsca zajmują olbrzymie nadkola w których ukryto zbiorniki paliwa. Jakość wykonania i komfort podróży nie stoją na wysokim poziomie - wiele elementów podczas jazdy trzeszczy, zaś zawieszenie ma problemy z tłumieniem nierówności.

Po kilku latach eksploatacji ujawniły się również techniczne mankamenty tej konstrukcji - lekki dach z tworzyw sztucznych wykazywał tendencję do pękania, zabezpieczenie antykorozyjne okazało się niewystarczjące. Ogólna trwałość tych autobusów jest niższa od autobusów konkurencji.