Jean Saubert
Z Wikipedii
Jean Marlene Saubert (ur. 1 maja 1942 w Roseburg, Oregon, zm. 14 maja 2007 w Bigfork, Montana), amerykańska narciarka alpejka, dwukrotna medalistka olimpijska.
Pierwsze treningi narciarskie odbywała razem ze starszą siostrą w rodzinnym Oregonie; kontynuowała je w czasie nauki w szkole średniej Lakeview High School w Lakeview (Oregon), którą ukończyła w 1960, oraz w czasie studiów na Oregon State University w Corvallis. Po krótkim czasie awansowała do reprezentacji kraju, w 1962 wystąpiła na mistrzostwach świata w Chamonix, gdzie wyróżniła się w slalomie gigancie, zajmując 6. miejsce. W latach 1963-1964 zdominowała krajowe mistrzostwa w narciarstwie alpejskim, sięgając po złote medale w biegu zjazdowym (1963, 1964), slalomie gigancie (1963, 1964), slalomie (1964) i kombinacji (1964).
Rezultaty uzyskiwane w kraju sprawiły, że upatrywano ją jako kandydatkę do medali olimpijskich na igrzyskach w Innsburcku w 1964 (opinię taką wyraził m.in. znany amerykański komentator sportowy Jim McKay). Saubert spełniła te oczekiwania, sięgając po srebro w slalomie gigancie i brąz w slalomie. Rywalizację przegrała jedynie z francuskimi siostrami, Christine i Marielle Goitschel. Slalom gigant wygrała Marielle Goitschel, a Saubert podzieliła miejsce na drugim stopniu podium z jej siostrą, z kolei w rywalizacji specjalistek slalomu triumfowała Christine Goitschel, przed Marielle Goitschel i Jean Saubert. Amerykanka zapisała się w kronikach jako pierwsza medalistka w konkurencjach narciarskich z Oregonu, a także jako jedyna multimedalistka z USA na tych igrzyskach, jako zdobywczyni dwóch z wszystkich sześciu medali ekipy amerykańskiej.
Saubert kontynuowała jeszcze międzynarodowe starty przez dwa lata po austriackich igrzyskach. W 1965 podzieliła 1. miejsce z Marielle Goitschel w cyklu międzynarodowych zawodów slalomowych w Ameryce, a rok później na mistrzostwach świata w chilijskim Portillo uplasowała się na 4. pozycji w slalomie (mistrzostwo przypadło Francuzce Annie Famose). W 1966 Saubert zdecydowała się zakończyć karierę zawodniczą. Powróciła na studia na Oregon State University, gdzie uzyskała bakalaureat, a następnie obroniła magisterium na Brigham Young University. Przez kilkanaście lat pracowała w Utah jako nauczycielka wychowania fizycznego i instruktorka narciarstwa. W 1978 powróciła do rodzinnego Oregonu, gdzie w Hillsboro pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej. Przeszła na emeryturę w 2000.
Obok pracy w szkole była działaczką wielu organizacji sportowych. Doczekała się licznych wyróżnień w formie członkostwa w sportowych Hall of Fame, m.in. olimpizmu amerykańskiego (1976) czy sportu w stanie Oregon (1983). W 2002 znalazła się w sztafecie z ogniem olimpijskim przed igrzyskami olimpijskimi w Salt Lake City.
Należała do Kościoła mormonów. Od 2001 walczyła z chorobą nowotworową piersi, zmarła w maju 2007 w wieku 65 lat.
