Jazid ibn Muhammad
Z Wikipedii
Jazid ibn Muhammad (arab. اليزيد بن محمد = Al-Jazīd ibn Muhammad, ur. 1750, zm. 23 lutego 1792 w Marrakeszu) - sułtan Maroka z dynastii Alawitów, syn Muhammada III. Panował w latach 1790-1792.
Jazid objął tron po śmierci swojego ojca w 1792 roku. W czasie swoich krótkich rządów musiał zmagać się z silną opozycją i z walkami o sukcesję do tronu, jakie znowu rozgorzały po okresie spokoju za panowania Muhammada III. Zginął w bitwie pokonany przez brata Hiszama, który przez swoich zwolenników również został okrzyknięty sułtanem po śmierci Muhammada III. Władzę w kraju przejął wówczas kolejny z braci Sulajman, który początkowo jednak wciąż borykał się ze zwolennikami Hiszama[1].
Przypisy
Poprzednik Muhammad III |
Sułtan Maroka 1790-1792 |
Następca Sulajman/Hiszam |