Jaromar II
Z Wikipedii
Jaromar II (ur. ok. 1218 r., zm. 20 sierpnia 1260 r.) - książę rugijski w latach 1249-1260
[edytuj] Życiorys
Jaromar II był synem Wisława I. Po raz pierwszy wystąpił w źródłach 8 listopada 1231 r. Od 28 września 1246 r. był współrządcą swojego ojca. W pierwszych latach rządów starał się o przyjazne stosunki z Pomorzem, zwłaszcza z hrabiami Chockowa wasalami książąt Barnima I i Warcisława III. Wspierał handel i zapewnił wolność żeglugi dla statków lubeckich. W 1249 r. statki lubeckie zniszczyły Stralsund co spowodowało czteroletnią wojnę kaperską. Lubeka utraciła swoje dotychczasowe przywileje do momentu wypłaty odszkodowania.
Jaromir II wspierał klasztory w Bergen na Rugii, Nowince i Eldenie. Temu ostatniemu nadał w 1252 r. ziemię Reddevitz. Popierał także tworzenie klasztorów dominikanów i franciszkanów w Stralsundzie. W 1255 r. nadał prawo lubeckie miastu Bardo, a w 1258 r. Damgarten.
Niedługo później Jaromir II wmieszał się w konflikt między duńską koroną a arcybiskupami Jakobem Erlandsenem z Lund i Pederem Bangiem z Roskilde opowiadając się po stronie kościelnej. Do Schaprode na Rugii przybył wygnany z Danii Peder Bang. W kwietniu siły rugijskie wylądowały na Zelandii i w maju obległy Kopenhagę. Najeźdźcy dopuszczali się wielu gwałtów. W maju 1259 r. w Ribe zmarł król Danii Krzysztof I. Jego żona Małgorzata zmobilizowała oddziały chłopów z Zelandii, które poniosły klęskę pod Næstved. Po spustoszeniu Zelandii, Skanii i Lolandii Jaromir II wylądował na wyspie Bornholm i zniszczył królewską twierdzę Lilleborg. W 1260 r. na Bornholmie lub w Skanii został zasztyletowany przez mszczącą się kobietę.
O walkach z udziałem Jaromira II w Kopenhadze przypomina dziś Jarmers Plads (Plac Jaromara) i Jarmers Tårn (Wieża Jaromira).
[edytuj] Rodzina
Jaromar II ożenił się ok. 1240 r. z Eufemią (ur. przed 1225 r., zm. 29 kwietnia 1270 r.), córką księcia gdańskiego Świętopełka II Wielkiego. Z tego małżeństwa pochodziło troje dzieci:
- Wisław II (ur. ok. 1240 r., zm. 1302 r.) – książę rugijski od 1260 r.
- Małgorzata (ur. ok. 1247 r., zm. 1272 r.), poślubiła w 1260 r. księcia Schleswigu Eryka I.
- Jaromar III (ur. przed 1249 r., zm. przed 1285), współrządca Wisława II.
[edytuj] Literatura
- Edward Rymar: Rodowód książąt pomorskich, t. 1, Szczecin 1995, s. 298-300.
- Joachim Wächter: Das Fürstentum Rügen - Ein Überblick. In: Beiträge zur Geschichte Vorpommerns: die Demminer Kolloquien 1985–1994. Thomas Helms Verlag, Schwerin 1997, ISBN 3-931185-11-7
