Jacek Juliusz Jadacki
Z Wikipedii
Jacek Juliusz Jadacki (ur. 11 września 1946 Puchaczowie) - polski filozof, profesor zwyczajny.
Kierownik Zakład Semiotyki Logicznej Uniwersytetu Warszawskiego, obecny dyrektor Instytutu Filozofii UW. Pracuje również w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Zajmuje się przede wszystkim filozofią szkoły lwowsko-warszawskiej.
[edytuj] Publikacje książkowe
- Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, 1987
- Semiotyka Szkoły Lwowsko-Warszawskiej. Główne pojęcia. [W:] Michał Hempoliński [red.], Polska filozofia analityczna, 1989
- O rozumieniu. Z filozoficznych podstaw semiotyki, 1993
- (Ze Zdzisławem Augustynkiem) Possible ontologies, Poznań Studies in the Philosophy of the Sciences nad the Humanities. Vol. 29., 1994
- Sławni Wilnianie. Filozofowie. Wilno, 1996
- Metafizyka i semiotyka. Studia protetyczne, 1998
- Orientacje i doktryny filozoficzne. Z dziejów myśli polskiej, 2003
- Aksjologia i semiotyka. Analizy i polemiki
- From the viewpoint of the Lvov-Warsaw School, Poznań Studies of the Philosophy of the Sciences and the Humanities, Vol. 78.
[edytuj] Podręczniki
- Wybrane zagadnienia interpretacji w grze fortepianowej według Joan Last Interpretation for the piano student, [W:] Z zagadnień nauczania gry na fortepianie, Warszawa, 1982
- Propedeutyka filozofii (materiały pomocnicze). Zeszyt 1-2, 1994
- Jak studiować filozofię 1996
- Spór o granice istnienia, 2001
- Spór o granice języka. Elementy semiotyki logicznej i metodologii, 2002
- Człowiek i jego świat. Propedeutyka filozofii, 2004
- Elementy semiotyki logicznej i metodologii w zadaniach
- assasa
