Iwonia z Goraja
Z Wikipedii
| Iwonia z Goraja | |
 Korczak |
|
| Data urodzenia | ok. 1290 |
| Rodzina | Gorayscy |
| Dzieci | Piotr z Klecia, wojewoda żydaczowski |
Iwonia z Goraja - herbu Korczak ( Iwonia Gorayski, Iwonia z Klecia); ur. ok. 1290.
Był jednym z protoplastów rodu i jednym z założycieli *Gorajskich herbu Korczak. Wywodził się z Rusi Czerwonej. Iwonia był sędzią Chełmskim, który zasłużył się niebezpiecznym poselstwem do Tatarów, zapobiegł wojnie z Turcją, uzyskując dla Polski pokój z Turcją. Miał syna Piotra z Klecia zwanego też Piotrem z Goraja, który był wojewodą żydaczewskim. Jego wnukiem był Dymitr z Goraja. Jego potomkowie uzyskali znaczenie za panowania Kazimierza Wielkiego (w latach 1340-49 Polska zajęła Ruś Halicką). W 1353 r. synowie Iwana (Iwoni) z Klecia, trzej bracia - Chodko, Ostaszko i Piotr z Klecia otrzymali od króla Kazimierza Wielkiego kilkanaście wsi: Klecie (Kleszcze), Czermno, Januszkowice, Blaszkową, Gogolów, Glinik, Bukową, Smorzową i Kamienicę (okolice Jasła). W ten sposób wynagrodził ich za zasługi położone na rzecz Polski w walkach na Rusi. Otrzymali oni także m. Klecie, Januszkowice i Skurowa, odebrane wcześniej benedyktynom, a o które toczyły się długie procesy, z interwencjami, po stronie opactwa tynieckiego, kolejnych papieży. Trudno było rozstrzygnąć, gdyż przypadły w dziedzictwie synom Piotra z Klecia: Iwanowi i Dymitrowi, który był zaufanym współpracownikiem królów, podskarbim koronnym i marszałkiem królestwa. W konsekwencji benedyktyni musieli się zadowolić odzyskaniem jedynie części Januszkowic i Kleci. Iwonia był właścicielem większości terenów okolic Klecia, Iwonicza, Rymanowa, w XIII, które później jego syn - Piotr z Klecia - wojewoda żydaczewski, i wnuk - Dymitr z Goraja, (który z Iwanem z Klecia w 1377 roku od Ludwika Węgierskiego otrzymał Goraj (województwo lubelskie).
[edytuj] Bibliografia
- Karol Szajnocha:Jadwiga i Jagiello, 1374-1413, Poland - 1969 - Strona 628
- Adam Fastnacht: Osadnictwo ziemi sanockiej w latach 1340-1650 - Sanok Region (Poland) - 1962
