Hipotonia
Z Wikipedii
 |
Niedociśnienie tętnicze |
| ICD-10: |
I95
|
|
I95.0 Samoistne niedociśnienie tętnicze |
|
| I95.1 Niedociśnienie tętnicze ortostatyczne | |
| I95.2 Niedociśnienie tętnicze wywołane przez leki | |
| I95.3 {{{X.3}}} | |
| I95.4 {{{X.4}}} | |
| I95.5 {{{X.5}}} | |
| I95.6 {{{X.6}}} | |
| I95.7 {{{X.7}}} | |
| I95.8 Inne niedociśnienie tętnicze | |
| I95.9 Niedociśnienie tętnicze, nie określone | |
Hipotonia (niedociśnienie) - obniżenie ciśnienia tętniczego poniżej 100 mmHg ciśnienia skurczowego i 60 mmHg ciśnienia rozkurczowego. Problem dotyczy około 1-2% społeczeństwa. Hipotonia to także zmniejszenie napięcia (np. mięśni).
Spis treści |
[edytuj] Rodzaje
[edytuj] Niedociśnienie pierwotne
Jest to najczęstsza postać.
- o nieznanym pochodzeniu
- utrzymuje się przewlekle
- częściej występuje u osób szczupłych
- skłonność częściowo dziedziczna.
[edytuj] Niedociśnienie ortostatyczne
W tym przypadku niedociśnienie powstaje w wyniku zaburzeń regulacji ciśnienia przy gwałtownym wstawaniu lub długim staniu. Krew gromadzi się poniżej serca, co zmniejsza ilość tłoczonej przez nie krwi. Jest najczęstszą przyczyną omdleń u osób z nadciśnieniem. Dotyczy 5% osób powyżej 70 lat i 10% powyżej 80. Odsetek ten jest większy u cierpiących na choroby krążenia i cukrzycę. Zwiększa 2 razy ryzyko zgonu po 70. U około 50% chorych występuje osłabienie funkcji poznawczych.
Hipotonię ortostatyczną można rozpoznać wtedy, gdy zmiana pozycji ciała z leżącej na stojącą powoduje spadek ciśnienia skurczowego o 4 kPa (30 mmHg) lub ciśnienia rozkurczowego o 1,33 kPa(10 mmHg).
Hipotonia ortostatyczna, zwana też podciśnieniem ortostatycznym jest działaniem niepożądanym wielu leków, szczególnie tych, które są stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego.
[edytuj] Niedociśnienie wtórne
Jest to niedociśnienie występujące jako powikłanie innych chorób:
- układu krążenia,
- neuropatii autonomicznej (uszkodzenia wegetatywnego układu nerwowego) np. w chorobie Parkinsona
- niedoczynności
- kory nadnerczy (choroba Addisona)
- płata przysadki mózgowej
- tarczycy
- infekcji
- cukrzycy
- zmniejszenia ilości krążącej krwi (z powodu krwawienia lub odwodnienie)
- przedawkowania leków hipotensyjnych
- skutek uboczny lewodopy i agonistów receptorów dopaminergicznych podawanych w chorobie Parkinsona
- nadużycia alkoholu
- w wyniku długotrwałego leżenia u przewlekle chorych, kiedy dochodzi do rozluźnienia naczyń krwionośnych.
[edytuj] Objawy
- zwiększona senność
- osłabienie
- zaburzenia koncentracji
- bóle głowy
- zawroty głowy i mroczki przed oczami
- szum w uszach
- nastroje depresyjne
- wewnętrzny niepokój
- ziębnięcie rąk i stóp
- ból karku w pozycji stojącej
- temperatura poniżej 36-37
[edytuj] Postępowanie
[edytuj] Niefarmakologiczne
- picie dużej ilości płynów (2-2,5 l/dobę)
- zwiększenie ilości spożywanej soli (10-20 g/dzień)
- unikanie obfitych posiłków
- regularna aktywność fizyczna
- prysznic na przemian ciepłą i zimną wodą
- kofeina (do 400 mg na dobę; kobiety w ciąży - do 300 mg)
- niketamid (do 1500 mg na dobę)
- strychnina (w dawkach dobowych nieprzekraczających 5 mg, jednak zazwyczaj w znacznie mniejszych - aby uniknąć niebezpieczeństwa zatrucia)
- ułożenie głowy kilkanaście cm powyżej poziomu stymuluje uwalnianie reniny i zmniejszanie produkcji moczu
- siedzenie z nogą założoną na nogę[1], noszenie pończoch uciskowych lub elastycznych bandaży uciskowych. Zmniejsza to ilość krwi zalegającej w nogach.
[edytuj] Farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne stosuje się w przypadku niedociśnienia ortostatycznego i pierwotnego, gdy postępowanie niefarmakologiczne nie przynosi zadowalających rezultatów.
Zaczyna się od
- fludrokortyzonu - glikokortykosteroidu zatrzymującego sód
W drugim rzędzie podaje się leki zwężające naczynia:
- efedryna 25 mg/dzień
- metylofenidat 10 mg/dzień
- fenylopropanolamina 25 mg/ dzień
- midodrin <10 mg/dzień
Głównie na podstawie Zbyt niskie ciśnienie lek. E. Klamczyńska w "Żyjmy dłużej" 5 maja 2001
Przypisy
