Giovanni Battista Bassani

Z Wikipedii

Giovanni Battista Bassani (1650?, Padwa - 1 października, 1716, Bergamo) był włoskim kompozytorem, skrzypkiem i organistą.

Uważa się, że Battista studiował w Wenecji pod kierunkiem Daniela Castrovillariego oraz w Ferrarze pod kierunkiem Giovanniego Legrenzego.

Charles Burney i John Hawkins przekonywali, że był nauczycielem Corellego, ale brak jest dowodów potwierdzających tę tezę.

Bassani pracował jako organista w Academmia della Morte w Ferrarze od roku 1667, lecz opuścił ją do roku 1675.

Swój pierwszy utwór muzyczny opublikował w roku 1677. Na stronie tytułowejzwany jest "mistrzem muzyki w Konfraternicji della Morte w Finale Emilia", niedaleko od Modeny.

Był następnie mistrzem orkiestry na dworze Księcia Aleksandra II della Mirandola w roku 1680. Został też wybrany princepsem W Akademii Filharmonicznej w Boloni i mistrzem orkiestry w Akademii della Morte w Ferrarze w roku 1683 i w Katedrze Ferrarskiej w roku 1686.

Ze względu na swój wkład do życia muzycznego Ferrary, był często nazywany "Bassani z Ferrary". Napisał 76 utworów muzyki liturgicznej wykonywanych Katedrze Ferrarskiej w latach 1710 oraz 1712.

Został dyrektorem muzycznym w S Maria Maggiore w Bergamo w roku 1712, uczył także w Kongregacji de Carita w tym samym mieście aż do śmierci.

Bassani był sławny jako skrzypek, a sławę zawdzięczał pochwałom Burneya. Obecnie jego sonaty triowe są jego najlepiej znanymi i najczęściej wykonywanymi utworami.

Napisał 13 oratoriów, ale tylko cztery przetrwały, a wszystkie jego 13 oper zostało zagubionych. Przetrwało tylko kilka arii z opery Gli amori alla moda.