George Biddell Airy
Z Wikipedii
Sir George Biddell Airy lub Airey (ur. 27 lipca 1801 w Alnwick, zm. 2 stycznia 1892 w Greenwich) — angielski astronom. Dwukrotnie uhonorowany Złotym Medalem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (1833 i 1846). Odkrywca astygmatyzmu oka ludzkiego, funkcji cylindrycznych (tzw. Airy'ego; 1838). W 1854 udowodnił doświadczalnie zależność siły przyciągania ziemskiego od wysokości nad poziomem morza. Jako pierwszy zaobserwował krążki dyfrakcyjne, tzw. plamkę Airy'ego. Opracował również metodę wyznaczania paralaksy i apeksu Słońca. Publikował prace dotyczące astronomii teoretycznej i optyki astronomicznej.
Ukończył Trinity College w Cambridge, w 1823. W latach 1826-1835 profesor Uniwersytetu Cambridge. Od 1828, dyrektor tamtejszego obserwatorium astronomicznego.
W latach 1835-1881 pełnił funkcję Astronoma Królewskiego i dyrektora Królewskiego Obserwatorium Astronomicznego w Greenwich.
Przewodniczył brytyjskiemu Royal Society w latach 1871–1873.