Głos Pana
Z Wikipedii
Głos Pana | |
Autor | Stanisław Lem |
---|---|
Kraj wydania | Polska |
Język | polski |
Data pierwszego wydania | 1968 |
Wydawca | Czytelnik |
Typ utworu | Powieść fantastyczno-naukowa |
Głos Pana – powieść Stanisława Lema. Po raz pierwszy wydana nakładem wydawnictwa Czytelnik w roku 1968[1].
Głos Pana to powieść science fiction ze zwartym filozoficznym przesłaniem. Opowiada ona o wysiłku naukowców nad rozkodowaniem, przetłumaczeniem i zrozumieniem transmisji pozaziemskiej (patrz: SETI). Powieść krytycznie podsumowuje ludzkie intencje i wysiłki w interpretacji tłumaczenia obcej wiadomości i zastosowanie zdobytych danych. Powieść ta, obok Solaris i Cyberiady, jest jednym z najbardziej znanych dzieł autora.
Powieść jest pisana przez narratora w pierwszej osobie i stanowi wspomnienia matematyka Petera Hogartha. Matematyk ten zostaje zaangażowany w projekt wojskowy, kierowany przez Pentagon, gdzieś na Pustyni Nevada. Projekt, w którym uczestniczy wielu naukowców różnych dziedzin, jest próbą rozkodowania czegoś, co wygląda na transmisję pozaziemską z układu Małego Psa. Z tej okazji Hogarth, a raczej sam Lem, przedstawia czytelnikowi szereg dyskusji na pograniczu kosmologii i filozofii: poczynając od debaty epistemologicznej, teorii systemów, informacji i prawdopodobieństwa, poprzez koncepcje biologii ewolucyjnej i możliwe przejawy i motywy inteligencji pozaziemskiej, z dygresjami na temat etyki w badaniach wojskowych, aż do ograniczeń nauki wymuszonej podświadomą naturą ludzką, by zagłębiać się w analizę każdego nieznanego objektu. W pewnym momencie uwikłani w projekt naukowcy, zdesperowani w poszukiwaniu nowych pomysłów, zaczynają nawet czytać i dyskutować nad popularnymi dziełami s-f, i Lem używa tego wybiegu do pewnej krytyki tego gatunku literackiego, gdy Hogarth wkrótce nudzi się i nie ma złudzeń wobec monotonnej fabuły i niewyobrażalnej akcji zawartej w magazynach s-f.
Naukowcy dochodzą do pewnych rozwiązań, które popychają naprzód odcyfrowywanie sygnału, jednak, o czym zresztą jesteśmy informowani na pierwszych stronach pamiętnika, za cały włożony w prace wysiłek, dochodzą jedynie do kilku nowych odkryć. Przy końcu projektu, naukowcy nie są już tak pewni jak na początku, czy sygnał był wiadomoścą od inteligencji pozaziemskiej, której ludzkość nie dała rady odcyfrować, czy też przypadkowym kosmicznym hałasem tła, które w pewnym momencie dało efekt "tysięcy małp stukających na tysiącach maszyn do pisania i tworzących sensowne dzieło".
Przypisy
Astronauci • Bajki robotów • Bezsenność • Biblioteka XXI wieku • Bomba megabitowa • Cyberiada • Czas nieutracony • Człowiek z Marsa • Dialogi • Doskonała próżnia • Dyktanda czyli... • Dylematy • Dzienniki gwiazdowe • Dziury w całym • Eden • Fantastyka i futurologia • Fiasko • Filozofia przypadku • Głos Pana • Golem XIV • Inwazja z Aldebarana • Jacht Paradise • Katar • Krótkie zwarcia • Księga robotów • Lata czterdzieste • Listy albo opór materii • Lube czasy • Maska • Niezwyciężony • Noc księżycowa • Obłok Magellana • Okamgnienie • Opowieści o pilocie Pirxie • Pamiętnik znaleziony w wannie • Pokój na Ziemi • Polowanie • Powrót z gwiazd • Powtórka • Pożytek ze smoka • Prowokacja • Przekładaniec • Rasa drapieżców. Teksty ostatnie • Rozprawy i szkice • Sex Wars • Sezam i inne opowiadania • Solaris • Summa technologiae • Szpital Przemienienia • Śledztwo • Tajemnica chińskiego pokoju • Wejście na orbitę • Wielkość urojona • Wizja lokalna • Wysoki zamek |