Farmakopea

Z Wikipedii

Farmakopea (kodeks apteczny) – urzędowy spis leków dopuszczonych w danym kraju lub na danym terenie do obrotu, oraz obwarowany tymi samymi zastrzeżeniami spis surowców służących do ręcznego sporządzania niektórych z tych leków w aptece. Zawiera opis wszystkich tych substancji, sposoby ich przechowywania oraz dostępu do nich osób powołanych, rodzaje opakowań, dozwolone metody dystrybucji, dawkowanie, sposoby kontroli jakości, a w przypadku leków robionych w aptece, także metody ich przygotowywania. Opisuje też metody identyfikacji leków, ich standaryzację, sposoby nazewnictwa i możliwe zamienniki.

Niegdyś farmakopea zawierała również metody pozyskiwania tych substancji ze źródeł naturalnych łącznie z ich miejscami występowania, opisem np. stosownych roślin i minerałów, określeniem dopuszczalnych zanieczyszczeń, siłą działania, opisem postępowania w przypadku przedawkowania itp.

W Polsce oficjalna farmakopea to Farmakopea Polska wydawana przez Urząd Rejestracji Leków, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Obecnie aktualna jest Farmakopea Polska VII, wydana w 2007 roku, będąca tłumaczeniem Farmakopei Europejskiej na język polski. Jednakże niektóre surowce i preparaty posiadają swoją monografię w poprzednich wydaniach Farmakopei Polskiej, które są nadal wyznacznikami dla produkowanych preparatów bądź surowców farmaceutycznych przeznaczonych do receptury aptecznej pod warunkiem, że posiadają Świadectwo Dopuszczenia do Obrotu Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Poprzednie wydania Farmakopei Polskiej:
- Farmakopea Polska I / 1817 r.
- Farmakopea Polska II / 1937 r.
- Farmakopea Polska III / 1954 r.
- Farmakopea Polska IV / t. 1 - 1965 r. , t. 2 - 1970 r.
- Farmakopea Polska V / wydana w pięciu tomach (pierwszy w 1990 r.) wraz z suplementem.
- Farmakopea Polska VI / 2002 r. , a później także suplement.