Fanny Gordon
Z Wikipedii
Fanny Gordon, właściwie Faina Cwietkowska, zm. w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg) – polska kompozytorka, z pochodzenia Rosjanka. Po rewolucji październikowej emigrowała do Polski. Występowała jako aktorka w teatrzyku "Morskie Oko". Pisała wiersze. Skomponowała operetkę Jacht miłości (1933), rewię Podróż na księżyc, oraz wiele piosenek, z których niektóre stały się wielkimi przebojami, przede wszystkim Skrwawione serce, Nietoperze, Pod samowarem i Bal u Starego Joska (inny tytuł Bal na Gnojnej), utwór powszechnie po wojnie uważany za przedmiejski.
Nie posiadała żadnego wykształcenia muzycznego (podobno nawet nie znała nut), a kompozycje opracowywali jej muzycznie znani kompozytorzy, m.in. Zygmunt Białostocki i Władysław Eiger. W czasie II wojny światowej przedostała się do ZSRR, gdzie mieszkała już do końca życia.
Piosenki
- Abdu Bej (sł. Ludwik Szmaragd)
- Bal u Starego Joska (Julian Krzewiński/Leopold Brodziński)
- Betty (J. Krzewiński/L. Brodziński) - 1933
- Caballeros z Granady (Szer-Szeń (Jan Brzechwa))
- Dla mej kochanki (Andrzej Włast) - 1931
- Gdy miłość zapuka do drzwi - 1939
- I tak mi ciebie żal
- Na duszę smutek padł (J. Krzewiński/L. Brodziński) - 1933
- New York Baby (J. Krzewiński/L. Brodziński) - 1933
- Nietoperze (Szer-Szeń) - 1930
- Ostatnia noc (L. Szmaragd)
- Pod samowarem (A. Żuławska)
- Siemieczki (A. Włast)
- Skrwawione serce (Walery Jastrzębiec-Rudnicki) - 1931
- Złudzenie (A. Włast)
