Fallschirmjäger
Z Wikipedii
Fallschirmjäger * (niem. "strzelec spadochronowy") – ogólna nazwa jednostek skoczków spadochronowych Luftwaffe walczących podczas II wojny światowej. Jednostka została stworzona przez Kurta Studenta.
W 1938 roku z rozkazu Göringa, na bazie istniejących już kilku batalionów spadochronowych, uformowano złożoną z trzech regimentów dywizję znaną jako 7 Dywizja Powietrzna. Podczas wojny 7. Dywizja została zreorganizowana i na jej bazie utworzono kilka elitarnych jednostek, z których pierwszą była 1. Dywizja Spadochronowa.
Formacje te były zorganizowane i wyposażone jak piechota zmotoryzowana i często były wykorzystywane jako jednostki szybkiego reagowania na froncie zachodnim.
Oddziały Fallschirmjäger brały udział w wielu ważnych bitwach i operacjach II wojny światowej, m.in. w Norwegii w 1940 roku, w bitwie o Kretę w 1941 roku, w walkach o Normandię w 1944 roku i w końcowym etapie wojny we Włoszech (np. 1 Dywizja Spadochronowa walczyła w charakterze piechoty w bitwie o Monte Cassino).
[edytuj] Zobacz też
Obecne: GSG 9 • Spezialeinsatzkommando • KSK • Fernspähkompanie • Kampfschwimmer
Historyczne: Freikorps Ebbinghaus • Brandenburger • Fallschirmjäger •
Tematy wspólne: Otto Skorzeny • Theodor von Hippel • Operacja Eiche • Operacja "Mickey Mouse" • Operacja Panzerfaust • Operacja Rösselsprung • Operacja "Magiczny Ogień"
