Etanoloamina
Z Wikipedii
Etanoloamina | |||||
|
|||||
Ogólne informacje | |||||
Nazwa systematyczna | 2-aminoetanol | ||||
Inne nazwy | kolamina | ||||
Wzór sumaryczny | C2H7NO | ||||
Inne wzory | HO–CH2-CH2–NH2 | ||||
SMILES | C(CO)N | ||||
Masa molowa | 61,08 g/mol | ||||
Wygląd | lepka, bezbarwna ciecz o zapachu amoniaku | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | 141-43-5 | ||||
PubChem | |||||
Właściwości | |||||
Gęstość i stan skupienia | 1,012 g/cm3 ; ciecz | ||||
Temperatura topnienia | 10 °C (283,15 K) | ||||
Temperatura wrzenia | 170 °C (443,15 K; ±3 °C) | ||||
Niebezpieczeństwa | |||||
NFPA 704 | |||||
Zwroty ryzyka | R: 20/21/22-34[1] | ||||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-36/37/39-45[1] | ||||
Numer RTECS | KJ5775000[1] | ||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Etanoloamina (też kolamina z gr. kólla - klej + amina, inne nazwy: 2-aminoetanol, monoetanoloamina, MEN) to związek organiczny, o wzorze półstrukturalnym: HO–CH2-CH2–NH2.
Bezbarwna, oleista, lepka ciecz o zapachu amoniaku, rozpuszczalna w wodzie, alkoholu i eterze. Ma charakter zasadowy. Stosowana jest jako środek zmiękczający, emulgujący, do otrzymywania środków piorących oraz w przemyśle tworzyw sztucznych jako plastyfikator. Jest produktem rozpadu naturalnych fosfatydów. Otrzymywana jest z tlenku etylenu i amoniaku wg. reakcji:
- C2H4O + NH3 → C2H7NO
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 00278 Ethanolamine (en). [dostęp 11 czerwca 2008].