Erispoe
Z Wikipedii
Erispoe |
|
Książę Bretanii | |
Okres urzędowania | od 7 marca 851 do 2/12 listopada 857 |
Poprzednik | Nominoe |
Następca | Salomon |
Dane biograficzne | |
Urodzony | ? |
Zmarł | 2/12 listopada 857 |
Ojciec | Nominoe |
Matka | Argentaela |
Żona | Marmohec |
Erispoe (fr. Erispoë, zm. 2 lub 12 listopada 857), książę Bretanii od 851 r. do śmierci. Syn i następca Nominoe, pierwszego księcia Bretanii. Przez kronikarza Regino z Prüm tytułowany jest królem, ale sam nie używał nigdy tego tytułu.
Wkrótce po śmierci ojca Erispoe musiał stawić czoło pretensjom do zwierzchnictwa nad Bretanią, które zgłaszał król Franków Zachodnich Karol II Łysy. Przekroczył on ze swoją armią rzekę Vilaine, ale 22 sierpnia 851 r. został pokonany przez Erispoe pod Jengland.
Kilka dni po bitwie Erispoe spotkał się z Karolem w Angers, gdzie obaj władcy zawarli pokój, który czynił z bretońskiego władcy hrabiego Rennes i Nantes. Otrzymał również Pays de Retz, wydzielone z hrabstwa Poitou. Karol został również ojcem chrzestnym syna Erispoe, Conana. Miało to miejsce w 851 lub 856 r. Również w 851 r. Karol przekazał Erispoe królewskiej regalia, a bretoński książę złożył przysięgę wierności oraz wydał ucztę na cześć króla.
Według Annales Bertiniani w lutym 856 r. córka Erispoe (nieznanego imienia) została zaręczona z synem Karola Łysego, Ludwikiem. Przez resztę swoich rządów Erispoe pozostawał w przyjaznych stosunkach z Karolem. Wspierał opactwo w Redon. W 853 r. najazd wikingów splądrował Nantes, co spowodowało kilkuletnią wojnę, w wyniku której wikingowie zostali wyparci z Bretanii.
Erispoe został zamordowany w kościele, kiedy szukał tam azylu, przez swojego kuzyna i następcę, Salomona. Został pochowany w Redon. Ze swoją żoną Marmohec (która zmarła przed mężem) miał dwoje dzieci, wspomanianych wcześniej Conana i córkę, która nie poślubiła Ludwika, ale Gurvanda z Rennes, który później również został księciem Bretanii.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik Nominoe |
Książę Bretanii 851-857 |
Następca Salomon |