Eksperyment Hersheya-Chase
Z Wikipedii
Eksperyment Hersheya-Chase przeprowadzili w roku 1952 Alfred Day Hershey i Martha Chase. Polegał na zakażeniu bakterii Escherichia coli bakteriofagiem T2 i wykazał jednoznacznie, że DNA jest nośnikiem informacji genetycznej.
Wiadomo, że fag T2 składa się tylko z białkowego płaszcza (kapsydu) oraz kwasu nukleinowego, a kiedy atakuje bakterię do środka wprowadza wyłącznie kwas. Naukowcy wykorzystali ten fakt, prowadząc doświadczenia na dwóch próbkach. W jednej bakterie hodowane były w obecności izotopu 32P, znakującego wyłącznie DNA, a w drugiej izotopu 35S, znakującej białka. Po zakażeniu próbek fagami poddano je odwirowaniu, aby oddzielić komórki bakterii od pustych kapsydów i sprawdzić, który izotop wniknął do ich wnętrza. Okazało się, że był to fosfor, znakujący kwas nukleinowy. Było zatem jasne, że to DNA, a nie białko, uczestniczy w przekazywaniu informacji genetycznej.
Między innymi za to odkrycie Alfred Day Hershey otrzymał w roku 1969 nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.