Edmund Zientara
Z Wikipedii
Edmund Zientara | ||
Imię i nazwisko | Edmund Jan Zientara | |
Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1929 Warszawa, Polska |
|
Pseudonim | "Merlo" | |
Pozycja | napastnik, pomocnik | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1947-1950 1950-1952 1952 1953-1955 1956-1962 1962-1965 |
Polonia Warszawa Legia Warszawa Lublinianka Lublin Gwardia Warszawa Legia Warszawa Polonia Melbourne |
22 (0) 22 (0) 23 (3) 135 (3) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1950-1961 | Reprezentacja Polski | 40 (1) |
Edmund Jan Zientara (ur. 25 stycznia 1929, Warszawa) - polski piłkarz i trener.
Najlepsze lata swojej kariery spędził w Legii. Grał w niej przez 12 lat, od 1950 do 1962 roku. Z Legią zdobył Mistrzostwo Polski i Puchar Polski (oba w 1956).
Debiutował w Wojskowych 19 listopada 1950 w meczu z Lechem Poznań. Swoje ostatnie spotkanie w barwach Legii rozegrał 1 kwietnia 1962 (z Cracovią). Grał również w Polonii Warszawa, Lubliniance, Gwardii Warszawa i Polonii Melbourne. W barwach Legii rozegrał 169 spotkań, strzelił w nich 3 gole. Gdy grał w drużynie stołecznych mierzył 170 cm i ważył 69 kg. Jest jedynym człowiekiem w Legii, który osiągnął mistrzostwo Polski jako piłkarz i jako trener. Uhoronowany został przyjęciem do galerii sław Legii Warszawa.
Był kapitanem reprezentacji Polski. Rozegrał w niej 40 spotkań.
Od sezonu 1972/1973 przez 3 lata prowadził Pogoń Szczecin. Później pracował m.in. w Stali Mielec w połowie lat 70., zdobywając z nią m.in. Mistrzostwo Polski w 1976. Jego wychowankami byli słynni piłkarze, jak np Kazimierz Deyna.
Poprzednik Zenon Książek |
Trener Stali Mielec 1975-1977 |
Następca Alfred Gazda |