Dym z papierosa

Z Wikipedii

Dym z papierosa – humorystyczne słuchowisko radiowe napisane przez Marię Czubaszek, nadawane po raz pierwszy w latach siedemdziesiątych w Programie Trzecim Polskiego Radia. Pierwsze emisje słuchowiska odbywały się w ramach programu Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy.

[edytuj] Słuchowisko

Głównymi postaciami słuchowiska są: pan Kazio (Wojciech Pokora), ciotka (Irena Kwiatkowska), pan Jerzy Jurek (Jerzy Dobrowolski) oraz panna Jola (Jolanta Zykun). Ogólnie fabuła słuchowiska jest prosta - Kazio i Jola są narzeczeństwem, oprócz nich w domu znajduje się ciotka Kazia i jej znajomy pan Jurek. Prawie cały czas zajmuje wszystkim skrajne denerwowanie Kazia głównie nielogicznymi, irytującymi wywodami.

Słuchowisko charakteryzuje wiele rzadko spotykanych cech:

• niespotykanie absurdalny humor;
• logiczne wyjaśnianie całkowicie nielogicznych rzeczy;
• zaskakujące słowotwórstwo, szczególnie odnośnie złośliwych prezentów dawanych panu Kaziowi, np. pierzaczek, prawiepinczer, cipiór, kląskacz (wyjaśnienie: wysokopienna odmiana nizinnego rechaka), grzędzior i inne;
• liczne krótkie piosenki śpiewane przez wszystkich w czasie których prawie zawsze Dobrowolski wydaje z siebie niespotykane odgłosy zamiast śpiewać (np. ciągłe bidibidibi)

Aktorzy oprócz czytania scenariusza autorki dodają tekstom dużą dozę humoru - przoduje w tym Jerzy Dobrowolski. Podczas nagrywania słuchowiska panowała niespotykanie luźna atmosfera, dzięki czemu zdaje się, jakby aktorzy nie czytali tekstów, lecz po prostu prowadzili między sobą absurdalne dialogi. Atmosfera wynikała z przyjaźni między aktorami, a także z faktu, że Dobrowolski i Zykun byli małżeństwem.

Odcinki trwają kilkanaście minut i powstało ich ok. 40. Oprócz tego powstały odcinki specjalne, dłuższe np. Blondynka w walizce. Łącznie całe słuchowisko trwa ponad 10 godzin. W jednym z odcinków epizodycznie pojawia się Krzysztof Kowalewski.

[edytuj] Wybrane teksty

Piosenka rozpoczynająca:

Cichnie miejski szum,
pachnie biały rum,
płynie wielki sum,
tnie dowcip ostry niczym kosa.
Bije damę król,
gryzie odzież mól,
gra ktoś wonderful,
ktoś truje jak dym z papierosa.

Przykład krótkiego dialogu:

Pan Jurek: No. Pana to można uszczęśliwić byle czym, jak dziecko.
Ciotka: Tak, Kazio od dziecka strasznie dziecinny, nawet, kiedy był jeszcze całkiem malutki.
        Na przykład, gdy miał zaledwie trzy latka, już nie wymawiał "R". Tylko "Eł", "eł"...
Kazio: Nie JUŻ, tylko JESZCZE!
Pan Jurek: Nieważne, kochany. Najważniejsze, że pan nie wymawiał, jak dziecko.
Kazio: Bo BYŁEM dzieckiem!
Ciotka: Kaziu, każdy był kiedyś dzieckiem, nawet mój dziadek.
Pan Jurek: Kiedy mu się to porobiło?
Ciotka: Zaraz po urodzeniu.
Pan Jurek: No proszę, no proszę.
Kazio: Przecież to normalne!
Ciotka: Czy ja mówię, że mój dziadek był nienormalny?
Pan Jurek: Nie mówiła ciotka.