Dolina Smytnia
Z Wikipedii
Dolina Smytnia – boczna, zachodnia odnoga walnej Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Tylko w dolnej części jest stosunkowo płaska. Górna część doliny jest bardzo stroma – wcina się w masyw Kominiarskiego Wierchu podchodząc pod sam wierzchołek, pomiędzy dwie jego prawie równoległe granie zbiegające do Doliny Kościeliskiej. Od strony północnej ograniczona jest stromymi, wznoszącymi się ponad lasem ścianami Raptawickiej Grani, od strony południowej drugiej grani Kominiarskiego Wierchu, zakończonej Smytniańskimi Turniami. W północnej ścianie doliny znajdują się żleby: Spadzisty Żleb, Czarny Żleb i Gładki Żleb. Dawniej dolina była wypasana, znajdowała się na niej Hala Smytnia, obejmująca m.in. Starą Polanę.
Nazwa pochodzi prawdopobnie od "smytania" drewna, czyli spuszczania go w dół tej stromej doliny z wyższych jej partii. W okolicach wylotu doliny Smytniej kończył się zasięg lodowca pokrywającego kiedyś całą górną część Doliny Kościeliskiej (Dolinę Tomanową i Pyszniańską. Świadczą o tym występujące tutaj moreny.
Podlega ochronie ścisłej, brak szlaków turystycznych. U wylotu doliny, nieco poniżej Starej Polany, przy drodze, znajduje się tzw. Krzyż Pola.
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
