Dyskusja:Diugoniowate

Z Wikipedii

Dixi o co chodzi z tą stroną ?_ Jedyny gatunek diugonia występuje w wodach tropikalnych u wybrzeża wschodniej Afryki, Azji, Australii, Nowej Gwinei. Diugoń żyje w morzu, ale jak inne ssaki- oddycha tlenem z powietrza. Tak jak inne zwierzęta morskie ma opływowy kształt ciała, ale w przeciwieństwie do pozostałych morskich ssaków diugonie i manaty są wegetarianami. Diugonie żują podmorskie rośliny za pomocą zrogowaciałych płytek, które wyrastają i z górnej i dolnej części szczęki. Diugoń razem z trzema gatunkami manatów należą do rzędu syren dawniej „krów morskich”. Diugoń jest jedynym przedstawicielem rodziny Diugoniowate, nie tworzy żadnych podgatunków. Ciało o długości od 1,2 do 3 metrów długości i wagę do 200 kg. Ciało krępe, masywne, pysk tępo zakończony, w przedniej części żuchwy i szczęki górnej tarcze rogowe, służące do rozcierania roślin. Górna warga ruchliwa, silnie rozwinięta, porośnięta krótką szczeciną, oczy małe, brak małżowin usznych, bądź w ich miejscu występują niewielkie fałdy skórne. Tułów walcowaty, zwężający się ku tyłowi, kończyny przednie w kształcie płetw o 5 palcach, kończyny tylne zredukowane. Kończyny przednie zmienione w płetwy, kończyny tylne zaniknęły. Płetwa ogonowa u diugoni rozwidlona i wcięta. Na końcu ciała rozwinięta jest płetwa ogonowa ustawiona poziomo. Nie ma płetwy grzbietowej. Samice mają gruczoły mleczne na piersi, karmią młode obejmując je kończynami. Ciało syreny pokrywa bezwłosa skóra z grubą podskórną warstwą tłuszczu. Syreny żyją w niewielkich stadkach. Naskórek jest gruby, włosy występują liczniej na wargach, resztę ciała rzadko owłosiona. Górne wargi silnie umięśnione, ruchliwe, służą do zrywania wodorostów. Gruczołu skórne zachowały się tylko na powiekach. Wierzch ciała szary lub brunatny. Spód jasny. Diugonie są niezwykłymi ssakami wodnymi, gdyż są roślinożercami. Poruszają się wolno w ciepłych i płytkich wodach, dzięki czemu oszczędzają energię i odżywiają się pędami wodnych roślin, które są bogate w węglowodany. Diugonie najchętniej jedzą trawę morską. Żerują głównie w nocy. W ciągu jednej nocy potrafią przemierzać wiele kilometrów. Przy szukaniu pożywienia posługują się czułymi wąsami dotykowymi, następnie trzymając w pysku trawę wykopują przednimi płetwami korzenie. Samica diugonia dojrzewa płciowo między 8-18 rokiem życia. Po trwającym około roku ciąży wydaje na świat, pod wodą najczęściej jedno młode. Matka natychmiast po porodzie transportuje młode na powierzchnię, aby mogło po raz pierwszy nabrać powietrza. Niemowlę diugonia ma około 90 cm. długości. W czasie karmienia, kiedy mały diugoń jeszcze nie umie pływać, samica kładzie się na wznak i przytrzymuje go przednimi kończynami na piersiach. Matki karmią młode ok. dwóch lat.

[edytuj] yhm

czy diugonie nie żyją też w jeziorze Czad?