Deep Space 1
Z Wikipedii
Bezzałogową sondę kosmiczną Deep Space 1 wystrzelono 24 października 1998 za pomocą rakiety Delta i stanowiła ona część programu kosmicznego NASA o nazwie "New Millennium Program". Głównym celem misji było przetestowanie 12 zaawansowanych technologii, które miały obniżyć koszt i podwyższyć bezpieczeństwo przyszłych misji w kosmosie.
[edytuj] Rezultaty
Przetestowano między innymi następujące technologie:
- silnik jonowy jako główny napęd
- autonav samodzielny system nawigacyjny
- Remote agent (oprogramowanie nadzorujące sondę wyposażone w sztuczną inteligencję)
- pierwszy przypadek wykorzystania języka LISP do sterowania statkiem kosmicznym
Silnik jonowy zepsuł się już po czterech godzinach od startu, ale później udało się go ponownie uruchomić i działał nienagannie do końca misji. Działanie systemu Autonav wymagało tylko minimalnych korekt ze strony obsługi naziemnej. Awaria systemu orientacji wymagała przeprogramowania sondy, która później używała do celów orientacji własnej kamery.
Deep Space 1 dokonał także innych znaczących osiągnięć:
- przeleciał koło asteroidy 9969 Braille
- przeleciał koło komety Berrelyego
Szczególnie przelot koło komety Borelly'ego był wielkim sukcesem i dostarczył bardzo dokładnych zdjęć tego ciała niebieskiego. Sonda zakończyła swą misję w 18 grudnia 2001, kiedy zostały wysłane ostatnie rozkazy, ale urządzenie cały czas oczekuje na rozkazy z Ziemi, na wypadek gdyby ktokolwiek chciał się z nim skontaktować w przyszłości.
[edytuj] Dane
- masa całkowita sondy: 486.32 kg (z paliwem)
- koszt całkowity: $149,7 milionów
- koszt projektowania: $94,8 milionów
- miejsce startu: Cape Canaveral Air Station na Florydzie
- maksymalna moc: 2500W (z czego 2100W zasilało silnik jonowy)
- szef projektu: Dr Marc Rayman
