Długi Targ
Z Wikipedii
Długi Targ - reprezentacyjna ulica Gdańska, biegnąca przez środek Głównego Miasta. Pełni funkcję rynku, jest przedłużeniem ul. Długiej, z którą tworzy tzw. Drogę Królewską.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W XIII wieku wraz z ul. Długą, Długi Targ był traktem kupieckim, którego przedłużeniem był owalny plac targowy. Był to wtedy prawdopodobnie główny ciąg drożny Gdańska.
Po zawładnięciu Gdańskiem przez Krzyżaków, trakt ten stał się najważniejszy na całym Głównym Mieście. Od 1331 roku bywa określana w dokumentach miejskich jako Longa Platea. W średniowieczu cały odcinek od ówczesnej Bramy Długoulicznej (dziś Brama Złota) aż do Bramy Kogi (dzisiejsza Brama Zielona) był uznawany za jedną ulicę.
W 1331 za Bramą Kogi znajdował się solidny most, do którego mogły przybijać duże statki, m.in. kogi, i to właśnie od nich wzięła się ówczesna nazwa pobliskiej bramy. Później wybudowano na jej miejscu znacznie okazalszą bramę, a od zielonkawego koloru detali wzięła się nazwa jej, i mostu.
Od zawsze Długa i Długi Targ były częścią miasta zamieszkiwaną przez najzamożniejszych. Kamienice należały do najzacniejszych patrycjuszy, kupców i ludzi piastujących wysokie urzędy. Z powodu uroczystych parad, przeprowadzanych tę drogą w latach 1457-1552, wzięła się jej nazwa Droga Królewska. Tu właśnie wynajmowano królom polskim obszerne kwatery, a z okazji świąt rodziny królewskiej wyprawiano huczne fajerwerki. W XIV i XV wieku w każdą sobotę przy Długim Targu handlowano mięsem, a na odcinku między Fontanną Neptuna a ratuszem sprzedawano żywe prosięta, przeto tą część Drogi Królewskiej nazywano Targiem Prosiąt.
Na Długim Targu wykonywano także egzekucje czarownic, heretyków i złoczyńców, będącymi jednak wyłącznie szlachcicami lub prawowitymi obywatelami. Pozostałych tracono na Górze Szubieniczej bądź w Katowni.
Wygląd ulicy i Targu zmieniał się bardzo. W XIX w. zaczęły z niej znikać przedproża (ostatnie usunięto w roku 1872), a pod koniec wieku odebrano ich dawną urodę. Sama ulica i Targ zostały wybrukowane w 1882 roku kostkami importowanymi ze Skandynawii (wcześniej była pokryta kamieniami polnymi). W okresie późniejszym przez ulicę poprowadzono linię tramwajową.
[edytuj] Po II wojnie światowej
Długi Targ został całkowicie zniszczony, a dziś, po odbudowie, stanowi atrakcją turystyczną. Usunięto szyny tramwajów, a na miejscu starych kostek brukowych pojawił się szlifowany granit.
[edytuj] Kamienice i kamieniczki przy Długim Targu
- Dom przy Długim Targu 20 w Gdańsku
- Dom Holenderski
- Dom Ławników
- Dwór Artusa w Gdańsku
- Złota Kamienica w Gdańsku
[edytuj] Źródła
- Jerzy Samp, Bedeker Gdański, Gdańsk 1994
