Choroba lokomocyjna

Z Wikipedii

	Choroba ruchu (lokomocyjna)
()
ICD-10:	T75.3
T75.3.0 {{{X.0}}}
T75.3.1 {{{X.1}}}
T75.3.2 {{{X.2}}}
T75.3.3 {{{X.3}}}
T75.3.4 {{{X.4}}}
T75.3.5 {{{X.5}}}
T75.3.6 {{{X.6}}}
T75.3.7 {{{X.7}}}
T75.3.8 {{{X.8}}}
T75.3.9 {{{X.9}}}

Choroba lokomocyjna (kinetoza, choroba ruchu) - schorzenie wywołane podczas poruszania się dowolnymi środkami transportu. Przyczyną jest brak zgodności bodźców, sygnałów wzrokowych i błędnika, odbieranych przez mózg. Podczas jazdy wzrok odbiera zmianę otoczenia, co mózg interpretuje jako ruch, jednak błędnik, jako narząd równowagi, nie odnotowuje zmian położenia ciała. Reaguje jednak na inne siły powstające podczas jazdy (hamowanie, przyspieszanie, kiwanie) co w efekcie skutkuje brakiem zgodności tych bodźców z określoną sytuacją. Podczas płynięcia statkiem objawy najcześciej występują pod pokładem, kiedy wzrok nie odbiera bodźców, które mózg interpretowałby jako kołysanie (np. nieruchome wnętrze kajuty) przy jednoczesnych długotrwałych bodźcach z błędnika wykrywającego zmienne przeciążenia wywołane kołysaniem - tu również występuje niezgodność bodźców dostarczanych przez zmysł wzroku i równowagi powodujące tę chorobę. Choroba zwykle ustępuje wkrótce po zakończeniu podróży i nie daje powikłań, jednak w ciężkich przypadkach może dojść do wycieńczenia.

[edytuj] Odmiany choroby lokomocyjnej

Choroba morska - zespół objawów będących następstwem podrażnienia nadmiernie wrażliwego narządu równowagi, wywołanych kołysaniem statku.
Choroba powietrzna

[edytuj] Objawy

Objawy początkowe to:

brak apetytu
uczucie niewygody
złe samopoczucie
zmęczenie

zaś późniejsze to:

zawroty i bóle głowy
nudności
suchość w ustach lub ślinotok
nadmierne poty
wymioty.

Osoby mające dolegliwości związane z chorobą lokomocyjną powinny:

siadać przodem do kierunku jazdy;
w autobusie i pociągu wybierać miejsce jak najdalej od osi kół (najlepiej środkowa część autobusu);
przed wyjazdem zjeść tylko lekki posiłek;
przed wyjazdem nie pić napojów gazowanych;
w czasie jazdy patrzeć na horyzont - stabilny punkt w krajobrazie, ponieważ obserwacja mijanych drzew czy słupów przydrożnych wzmaga dolegliwości chorobowe;
jeśli to możliwe, wybrać pozycję półleżącą (opuścić nieco oparcie fotela), ze stabilnym podparciem głowy;
często wietrzyć pojazd, a także robić krótkie odpoczynki na świeżym powietrzu;
wypocząć i wyspać się przed podróżą;
gdy wystąpią mdłości, zamknąć oczy i głęboko oddychać, odsunąć szybę i zaczerpnąć świeżego powietrza;
zaopatrzyć się w torebki foliowe – na wypadek nagłego wystąpienia wymiotów.

[edytuj] Leczenie

Dimenhydrynat - preparat chemiczny, dostępny w postaci tabletek albo gumy do żucia. Należy zażyć 1 – 2 tabletki na 30 min. przed podróżą, jednak lek ten powoduje skutki uboczne w postaci senności, rzadko występuje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Nie stosować u kobiet w I trymestrze ciąży, dzieci pon. 2 roku życia, ani podczas prowadzenia pojazdów. Stosując ten lek nie można pić alkoholu.
Prometazyna
Diphergan - nie stosować u dzieci poniżej 1 roku życia, sprzedawany na receptę.
środki pochodzenia roślinnego, zawierające sproszkowane kłącze imbiru (Zingiberis rhizoma).