Chlorek benzoilu
Z Wikipedii
Chlorek benzoilu | |||||
|
|||||
Ogólne informacje | |||||
Inne nazwy | chlorek kwasu benzoesowego, chlorek benzoilu | ||||
Wzór sumaryczny | C6H5COCl | ||||
SMILES | ClC(=O)c1ccccc1 | ||||
Masa molowa | 140,567 g/mol | ||||
Wygląd | bezbarwna ciecz | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | 98-88-4 | ||||
Właściwości | |||||
Gęstość i stan skupienia | 1,21 g/cm3 ; | ||||
Temperatura topnienia | -1 °C (272,15 K) | ||||
Temperatura wrzenia | 198 °C (471,15 K) | ||||
Niebezpieczeństwa | |||||
MSDS | Zewnętrzne dane MSDS | ||||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: C - silnie żrący |
||||
Temperatura zapłonu | 72 °C (345,15 K) | ||||
Zwroty ryzyka | R: 34 | ||||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-45 | ||||
Numer RTECS | DM6600000 | ||||
Podobne związki | |||||
Pochodne | kwas benzoesowy benzamid |
||||
Podobne związki | chlorek acylu chlorek oksalilu |
||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Chlorek benzoilu, C6H5COCl, to związek organiczny będący pochodną kwasu benzoesowego. Należy do klasy chlorków kwasowych kwasów karboksylowych. Rozpuszcza się w eterze dietylowym i disiarczku węgla, nierozpuszczalny w wodzie. Ma nieprzyjemny, ostry, duszący zapach.
Otrzymywany z kwasu benzoesowego i pentachlorku fosforu lub chlorku sulfurylu.
Stosowany do benzoilowania, w medycynie oraz jako półprodukt w syntezie organiczej.