Chłosta

Z Wikipedii

Chłosta, biczowanie (łac. flagellum - bicz) - rodzaj tortury (stosowanej też jako kara), polegającej na wielokrotnym uderzaniu osoby torturowanej w plecy (ewentualnie inne części ciała, np. rzekomej czarownicy – w twarz) przy pomocy bicza, kańczuga, rzemienia, bata lub innego narzędzia. Chłostę wykonywał kat, bądź inna osoba (np. na okrętach), jako że jej przeprowadzenie nie wymagało szczególnych umiejętności.

Chłostę wykonywano pod pręgierzem, lub po unieruchomieniu osoby torturowanej w inny sposób (np. przez przywiązanie do masztu, powieszenie za ręce, przymocowanie do konstrukcji przypominającej kozioł do cięcia drewna).

Skutkiem chłosty, obok dotkliwego bólu, były także rany skóry (nierzadko sięgające kości) i uszkodzenia mięśni.

[edytuj] Aspekt religijny

Biczowanie bywało lub bywa postrzegane jako sposób oczyszczenia duchowego, na przykład wśród członków sekt religijnych.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Flagelanci.

[edytuj] Aspekt seksualny

Z chłostą związany jest rodzaj perwersji, tzw. flagellatio, polegające na wywoływaniu rozkoszy poprzez chłostanie partnera. Skłonność osobliwie często przypisywana Anglikom (le vice anglais)^[1].

Przypisy

↑ Jeremy Paxman: Anglicy. Opis przypadku. Warszawa: W.A.B., 2007, ss. 287 i nn. ISBN 978-83-7414-316-5.

[edytuj] Bibliografia

Aleksander Brückner, Encyklopedia staropolska, PWN, Warszawa 1990, wyd. pierwsze fotooffsetowe.
Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, Wiedza Powszechna, Warszawa 1972, wyd. II.
Szymon Wrzesiński, 'Krwawa profesja. Rzecz o katach i ich ofiarach, LIBRON, Kraków 2006, wyd. I