Bitwa pod Knocknaclashy
Z Wikipedii
| Bitwa pod Knocknaclashy Kampania Cromwella w Irlandii 1649-1653 |
|||||||||||||||||
| Data | lipiec 1651 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Knocknaclashy hrabstwo Cork | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo wojsk parlamentu | ||||||||||||||||
| Terytorium | Irlandia | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Bitwa pod Knocknaclashy miała miejsce w lipcu 1651 r. w trakcie kampanii Cromwella w Irlandii 1649-1653. Starcie w którym wojska Konfederacji Irlandzkiej pod wodzą Donagha MacCarty'ego zostały pokonane przez angielskie siły parlamentarne Rogera Boyle'a miało miejsce w hrabstwie Cork w południowej Irlandii.
[edytuj] Wprowadzenie
W wyniku walk w latach 1649-1650 kontrolę nad większą częścią ziem prowincji Munster przejęły całkowicie siły angielskie. W tym czasie Oliver Cromwell poprowadził swoją armię (New Model Army) z kierunku południowego na północ, natomiast Roger Boyle z powodu buntu w obozie rojalistów w Cork powrócił do miasta ponownie je zajmując. Zajęcie miasta spowodowało, że teraz sojusz konfederacko-rojalistyczny miał na swoich tyłach wrogą armię, co zmusiło Irlandczyków do przekroczenia rzeki Shannon i powrotu w rejon miast Limerick i Galway.
Jedyną zorganizowaną armią irlandzką w południowym Munsterze były wojska pod wodzą Donagha MacCarthy stacjonującego w górzystym regionie na zachód od Cork. W lipcu 1651 r. MacCarthy próbował przyjść z pomocą oblężonemu miastu Limerick, kierując się z kierunku Killarney. Irlandczycy w sile 3000 ludzi piechoty i nieliczną kawalerią pomaszerowali w kierunku Mallow w hrabstwie Cork, zamierzając połączyć się tam z pozostałymi oddziałami partyzanckimi. Anglicy przewidzieli jednak ten ruch, wysyłając w tym kierunku siły pod wodza Rogera Boyle. Obie strony spotkały się w rejonie miasta Knocknaclashy.
[edytuj] Bitwa
Irlandzycy dysponowali przewagą liczbną (3000 do 2000 ludzi), stanowili jednak słabszą siłę wojskową pod względem wytrenowania i uzbrojenia. Poza tym Anglicy dysponowali liczniejszą kawalerią, co dawało im przewagę w otwartym polu. Bitwę rozpoczął ostrzał angielski, który całkowicie wyłączył z gry kawalerię irlandzką. Mimo to piechota irlandzka uzbrojona w piki walczyła mężnie, starając się wykorzystać swoją przewagę liczebną. Wówczas Boyle zarządził atak kawalerii na oba skrzydła irlandzkich pikinierów otwierając wolną drogę angielskiej piechocie. Atak ten spowodował zamieszanie w szeregach irlandzkich, zmuszając wojska Konfederacji do ucieczki. W trakcie pościgu Anglicy zabili setki przeciwników (około 500). Sam Boyle zarządził aby nie brano żadnych jeńców z wyjątkiem wysokiej rangi oficerów. Anglicy stracili 26 żołnierzy, 130 było rannych. Pozostali przy życiu Irlandczycy, wśród nich MacCarthy zawrócili do Ross Castle, gdzie skapitulowali w roku 1652 r.
[edytuj] Literatura
- Padraig Lenihan: Confederate Catholics at War, Cork 2001
- James Scott Wheeler, Cromwell in Ireland, New York 1999
