Białe miasteczko
Z Wikipedii
Białe miasteczko, miasteczko pielęgniarek - miejsce protestu grupy pielęgniarek pod kancelarią Prezesa Rady Ministrów Jarosława Kaczyńskiego w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Zostało spontanicznie założone 19 czerwca 2007, gdy premier odmówił spotkania z przedstawicielkami protestujących w sprawie podwyżek wynagrodzeń i reformy opieki zdrowotnej pielęgniarek. Zlikwidowane zostało 15 lipca 2007.
Jednocześnie od 19 czerwca Kancelarię Premiera okupowały 4 przedstawicielki Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych (OZZPiP): Dorota Gardias, Longina Kaczmarska, Janina Zaraś oraz Iwona Borchulska [1]. 20 czerwca w godzinach rannych użyto policji do usunięcia pielęgniarek z zajmowanego przez nich pasa drogi, co dla jednej strony konfliktu było brutalną akcją policji, dla drugiej zaś akcją w pełni profesjonalną [2]. Pielęgniarki dla upamiętnienia tej akcji, 19 minut po każdej godzinie grzechotały plastikowymi butelkami po napojach, wypełnionymi bilonem lub kamykami [3].
Po 7 dniach protestu w kancelarii premiera do strajku głodowego przystąpiły 3 pielęgniarki (z wyjątkiem chorej na cukrzycę Doroty Gardias), co w końcu doprowadziło do zmiany stanowiska przez premiera, który wyraził zgodę na spotkanie z protestującymi. Po tym spotkaniu 4 protestujące pielęgniarki opuściły Kancelarię Premiera i przeniosły się do białego miasteczka, w którym także prowadzono protest głodowy. W szczytowej fazie protestu pod kancelarią premiera protestowało do 3 tysięcy osób [4] i było rozbitych 150 namiotów [5].
7 lipca 2007 miasteczko zostało uznane przez Wojewodę Mazowieckiego Jacka Sasina za nielegalne, gdyż pielęgniarki miały zgodę na manifestację jedynie 19 czerwca pomiędzy godziną 12 i 15, natomiast zgodę na protest pod kancelarią premiera uzyskały dopiero 24 czerwca [6]. Wobec powyższego wojewoda zwrócił się do Prezydenta Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz z wnioskiem o jego rozwiązanie, jednakże Prezydent Warszawy odmówiła, uznając że protest pielęgniarek jest legalny i pokojowy, i nie zagraża zdrowiu ani życiu, co mogłoby być podstawą rozwiązania zgromadzenia [7].
Protestujące pielęgniarki były odwiedzane przez liczne osoby związane z polityką m. in. (Jolanta Kwaśniewska, Ryszard Kalisz, Hanna Gronkiewicz-Waltz), artystów (Marek Kondrat, Ewelina Flinta, Krystyna Janda, Maria Seweryn) [8]. Do protestujących w miasteczku dołączali warszawiacy i przedstawiciele innych związków zawodowych nawet z RPA [8].
W miasteczku wychodziła gazeta Kurier Białego Miasteczka [9], wydawana przez zespół "Krytyki Politycznej" w uzgodnieniu z Zarządem Krajowym OZZPiP, a na terenie protestu zorganizowano miejsce, gdzie udzielano bezpłatnych profilaktycznych porad medycznych [10].
13 lipca 2007 Dorota Gardias, po mediacji z przewodniczącym Forum Związków Zawodowych, zapowiedziała, że w niedzielę 15 lipca o godzinie 1700 białe miasteczko zostanie zlikwidowane, co nastąpiło zgodnie z zapowiedzią.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Salon Trójki
- ↑ http://www.wiadomosci24.pl/artykul/mswia_akcja_policji_przed_kancelaria_premiera_31377.html Wiadomości24.pl
- ↑ Z życia białego miasteczka - artykuł w serwisie internetowym Gazety Wyborczej
- ↑ http://www.oska.org.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=570&Itemid=1 Ośka.org
- ↑ Z życia białego miasteczka - artykuł w portalu Gazeta.pl
- ↑ "Białe miasteczko" zniknąć ma do poniedziałku? - artykuł w serwisie Radia ZET
- ↑ Czy „białe miasteczko” zostanie zlikwidowane? - wiadomość w Wikinews
- ↑ 8,0 8,1 Warszawa: "Białe Miasteczko" wciąż trwa - portal informacyjny Lewica.pl
- ↑ Kurier Białego Miasteczka (pl). Krytyka Polityczna.
- ↑ "Biały weekend" w miasteczku namiotowym przed kancelarią premiera - artykuł w portalu Wirtualna Polska