Armata wz. 1878/09/31
Z Wikipedii
Armata wz. 1878/09/31 i bardzo blisko spokrewniona Armata wz. 1878/10/31 – polska armata powstała z połączenia lufy francuskiej armaty 120 mm wz. 1878 z łożami rosyjskich haubic 152 mm wz. 1909 i wz. 1910. Ta dosyć dziwna kombinacja okazała się całkiem dobrym działem, choć nie mogła być uznana za konstrukcję nowoczesną. Broń wprowadzono do służby w 1934. W momencie wybuchu wojny Wojsko Polskie miało 32 działa wz. 1878/09/31 i 6 wz. 1878/10/31. Działa były na stanie 46 i 47 dywizjonu artylerii ciężkiej i zmotoryzowanego 6 dywizjonu artylerii ciężkiej z 1 pułku artylerii motorowej w Stryju.
24 działa zdobyte przez Niemców w 1939 zostały zakupione przez Finlandię i dotarły tam na jesieni 1940. Były użyte w wojnie radziecko-fińskiej w latach 1941-1944, następnie pozostały w rezerwie gotowe do użytku aż do późnych lat 60. Działa miały fińskie oznaczenie 120 K/78-31 i cieszyły się dobrą opinią.
 Źródło lufy - francuskie działo 120 mm wz. 1878. |
 Źródło łoża - rosyjska haubica 152 mm wz. 1909 |
 Źródło łoża - rosyjska haubica 152 mm wz. 1910 |
[edytuj] Linki zewnętrzne
75 mm wz. 1897 • 76,2 mm wz. 1902 • 75 mm wz. 02/26 • 105 mm wz. 13 • 105 mm wz. 29 • 120 mm wz. 1878/09/31
100 mm wz. 1914/1919 • 155 mm wz. 1917
40 mm wz. 36 • 75 mm wz. 1897/14/17 • 75 mm wz. 1922/1924 • 75 mm wz.36/37
220 mm wz. 32 • 81 mm wz. 31
47 mm wz. 39 • 155 mm wz. 39
