Agranulocytoza
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Agranulocytoza | |
ICD-10: |
D70
|
D70.0 {{{X.0}}} |
|
D70.1 {{{X.1}}} | |
D70.2 {{{X.2}}} | |
D70.3 {{{X.3}}} | |
D70.4 {{{X.4}}} | |
D70.5 {{{X.5}}} | |
D70.6 {{{X.6}}} | |
D70.7 {{{X.7}}} | |
D70.8 {{{X.8}}} | |
D70.9 {{{X.9}}} |
Agranulocytoza (gr. a - nie, łac. granulum - ziarnko, gr. kýtos - komórka) - ciężka, często śmiertelna choroba krwi polegająca na drastycznym niedoborze krwinek białych - granulocytów obojętnochłonnych w wyniku zniszczenia granulocytów bądź ich prekursorów w szpiku kostnym na skutek działania przeciwciał bądź substancji toksycznych. Objawia się upośledzeniem odporności i rozwojem zakażeń, najczęściej w jamie ustnej na migdałkach w postaci owrzodzeń. W leczeniu próbuje się określić i opanować przyczynę zaburzeń, dążąc do eliminacji czynnika szkodliwego. Obowiązuje ochrona przed zakażeniami, natomiast kiedy już pojawi się infekcja, stosuje się silne antybiotyki. Ponadto podaje się czynniki wzrostowe dla neutrofili: G-CSF i GM-CSF. Wśród substancji wywołujących agranulocytozę znajdują się liczne leki, np. pirazolony (metamizol, składnik aktywny pyralginy, aminofenazon, składnik pyramidonu), a także tiouracyl.