Agnieszka Grzybek (polonistka)
Z Wikipedii
Agnieszka Grzybek (Ur. 1970), polonistka i feministka, przewodnicząca partii Zieloni 2004. Tłumaczka i redaktorka, ekspertka od problematyki równego statusu kobiet i mężczyzn, działaczka organizacji pozarządowych. Od 1997 roku związana z polskim ruchem kobiecym: w latach 1997-2005 pracowała w Ośrodku Informacji Środowisk Kobiecych OŚKa, której dyrektorowała w latach 2002-2005. Współzałożycielka i członkini Porozumienia Kobiet 8 Marca, nieformalnej grupy kobiet organizującej co roku Manify – uliczne manifestacje w obronie praw kobiet. W 2000 roku prowadziła na niej konferansjerkę. Członkini zespołu "Krytyki Politycznej". Obecnie koordynuje program „Demokracja płci/ Polityka kobiet” w Fundacji im. Heinricha Bölla. Związana z blogiem Bez jaj (www.stopfanatykom.blox.pl).
Absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, pracę magisterską o romantycznej podmiotowości napisała pod kierunkiem prof. Marii Janion. Tłumaczy książki z zakresu szeroko pojętej humanistyki oraz feminizmu i problematyki równościowej (m.in. słownik Sto haseł o równości. Podręczny słownik pojęć dotyczących równości kobiet i mężczyzn w sferze zatrudnienia i polityki społecznej, równych szans i polityki rodzinnej, podręcznik UNDP Polityka równości płci w praktyce, Ekonomia i płeć pod red. A. G. Dijkstra, J. Plantega, Nowa singielka K. Trimberger). Współautorka i współredaktorka (wspólnie z Joanną Piotrowską) książki Polityka a płeć (Fundacja im. H. Bölla, Warszawa 2005).
Absolwentka Szkoły Praw Człowieka organizowanej przez Helsińską Fundację Praw Człowieka (1998) i Institute for Women’s Global Leadership organizowanego przez Center for Women’s Global Leadership, Rutgers University (2001).
W latach 2002-2005 członkini Rady Programowo-Konsultacyjnej przy Pełnomocniczce Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn oraz Komitetu Monitorującego Inicjatywę Wspólnotową EQUAL. W latach 2004-2005 członkini Rady European Women’s Lobby, jednej z największych kobiecych organizacji pozarządowych działających na szczeblu UE.
W Zielonych działa od 2005 roku. Koordynowała akcję Refundacja. Startowała w wyborach parlamentarnych w 2005 roku z listy SdPl w okręgu łódzkim, gdzie kandydując z ostatniego miejsca, zdobyła 606 głosów (trzeci wynik na liście). Dwukrotnie była pełnomocniczką wyborczą Komitetu Wyborczego Zielonych w 2006 (wybory samorządowe) i 2007 (wybory przyspieszone do Sejmu i Senatu). W wyborach samorządowych koordynowała wybory w Warszawie – KW Zieloni zarejestrował listy we wszystkich okręgach do Rady M. St. Warszawy, do startu z list Zielonych przekonała wiele osób z różnych środowisk (feministycznych, LGBT, praw człowieka), a lista zdobyła 11 210 głosów (wynik prawie trzykrotnie wyższy od wyniku uzyskanego w okręgu warszawskim przez Zielonych w wyborach do Parlamentu Europejskiego). Od lutego 2007 roku członkini Rady nowej zielonej fundacji politycznej Green European Institute.
W 2004 roku zainicjowała akcję protestacyjną przeciwko obniżeniu rangi urzędu pełnomocniczki rządu ds. równego statusu kobiet i mężczyzn (kiedy funkcję pełniła Magdalena Środa). Pod naciskiem protestów organizacji kobiecych z Polski i zagranicy premier Marek Belka wycofał się ze swej decyzji przeniesienia pełnomocniczki z kancelarii premiera do ministerstwa polityki społecznej. Jedna z głównych inicjatorek akcji „Reanimacja demokracji. Marsz Równości Idzie Dalej” i powołania Komitetu Solidarności z Poznaniem. W Warszawie wraz z koleżankami z Porozumienia Kobiet 8 Marca współorganizowała największy wiec, w którym wzięło udział ponad 2 tys. osób, w tym członkinie i członkowie dawnej opozycji demokratycznej.
