Absolutny układ odniesienia
Z Wikipedii
Inercjalny układ odniesienia we wszechświecie, który jest z założenia wyróżnionym układem odniesienia, względem którego wszystkie inne układy są w pewnym sensie układami podrzędnymi. Mechanika i filozofia kosmosu Newtona jawnie deklarowała jego obecność. Układ absolutny możemy powiązać z punktem określającym środek wszechświata. Idea absolutnego układu odniesienia jest jedną z najstarszych w fizyce, już Arystoteles zbudował na nim swoją kosmologię. Układ absolutny identyfikowano z Ziemią, następnie po rewolucji kopernikańskiej ze Słońcem, potem ze środkiem Drogi Mlecznej. W miarę rozwoju astrofizyki punkt ten coraz bardziej oddalał się od Ziemi, aż do końca XIX wieku kiedy zaczęto podważać sens jego istnienia (zasada Macha). Obecnie przyjmuje się powszechnie w fizyce, że układ absolutny nie istnieje, choć mamy silne przesłanki potwierdzające jak anizotropia promieniowania tła.
Jest to związane z zasadą kosmologiczną Einsteina, według której wszystkie inercjalne układy odniesienia są równoważne we wszechświecie.