7 Batalion Saperów

Z Wikipedii

7 Warszawski Batalion Saperów – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w miejscowości Lebiedin (okolice Sum) na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 1 z 1 kwietnia 1944 początkowo jako jednostka 1 Warszawskiej Brygady Saperów. Do 21 lipca 1944 podlegał 1 Armii Polskiej w ZSRR, a do końca wojny w 1 Armii WP.

Przysięgę żołnierze batalionu złożyli 1 października 1944 we wsi Groszówka pod Warszawą.

Spis treści 1 Dowódcy 2 Skład etatowy[1] 2.1 Stan etatowy 3 Okres powojenny 4 Bibliografia 5 Przypisy 6 Zobacz też

[edytuj] Dowódcy

• kpt. Tomaszewski
• mjr Karol Jakubiak

ppłk Anatol Kłeczko

[edytuj] Skład etatowy^[1]

Dowództwo i sztab

• pluton dowodzenia
• 3 x kompania saperów
  • 3 x pluton saperów
  • drużyna zaopatrzenia
• kwatermistrzostwo
  • punkt pomocy medycznej
  • lazaret weterynaryjny
  • warsztaty i magazyn techniczny
• drużyna gospodarcza

[edytuj] Stan etatowy

żołnierzy – 321 (oficerów – 31, podoficerów – 62, szeregowych – 228)

sprzęt:

• miny – 483

[edytuj] Okres powojenny

w latach 80. XX w. batalion stacjonował w Stargardzie Szczecińskim i wchodził w skład 20 Dywizji Pancernej

[edytuj] Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 8388089676. 
• Juliusz Malczewski Roman Polkowski: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 4, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1970. 

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• Wojska inżynieryjne