Żebra Żubra

Z Wikipedii

Żebra Żubra – leżąca na terenie Puszczy Białowieskiej ścieżka przyrodnicza. Pierwsza leśna ścieżka przyrodnicza w Polsce, wytyczona w latach 70. według projektu Jacka Wysmułka i jego żony Barbary Ewy^[1].

Ścieżka liczy około 4 km długości. Jest to jedno pasmo drewnianych kładek i grobli, wijących się przez podmokły teren puszczy oraz dawne łąki w dolinie rzeki Narewki. Nazwa pochodzi od ułożonych miejscami w dość szerokich odstępach desek lub pni (przypominających żebra), co powoduje, że raczej nie nadaje się do przejazdu rowerem. Szlak rozpoczyna się niedaleko północnej części Białowieży przy drodze prowadzącej do miejscowości Budy (droga ta stanowi przedłużenie ul. Zastawa w Białowieży), a kończy się przy wejściu do rezerwatu pokazowego żubrów, usytuowanego w pobliżu (około 150 m) od drogi Białowieża-Hajnówka.

Szlak prowadzi głównie przez podmokłe lasy olszowe i olszowo-jesionowe, ale prezentuje bioróżnorodność typów siedliskowych lasów Puszczy Białowieskiej. Wzdłuż trasy postawiono liczne tablice informacyjne, dotyczące roślin spotykanych na szlaku. W okresie wiosennym (marzec-kwiecień), w okolicach wejścia na ścieżkę, można dostrzec bardzo dużą ilość żab budzących się z letargu zimowego, które starają się przedostać do zbiornika wodnego Narewki.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• "Żebra żubra" na stronie www.bialowieza-info.eu

Przypisy