Śnieżna Studnia
Z Wikipedii
Śnieżna Studnia | |
Położenie | Polska Tatry Zachodnie Dolina Małej Łąki zbocza Małołączniaka |
Długość | 11 750 m |
Głębokość | 726 m |
Deniwelacja | 763 |
Wysokość otworów | 1748, 1756 m n.p.m. |
Data odkrycia | 30 sierpnia 1959 |
Odkrywca | Danuta Sterlau, Stanisław Wójcik |
Kod | E-12.8 |
Śnieżna Studnia – jaskinia znajdująca się w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Posiada dwa otwory położone na wysokości 1748 i 1756 m n.p.m. w zboczach Małołączniaka. Jej ogólna długość to 11 750 m, a deniwelacja 763 m. Śnieżna Studnia jest obecnie drugą jaskinią w Tatrach zarówno pod względem długości, jak i głębokości.
Początkowe partie jaskini stanowi ciąg studni (największa z nich nazwana Studnią Wazeliniarzy ma głębokość 230 m i jest największa w Tatrach), połączonych bardzo krótkimi odcinkami poziomymi. Dalsza część to rozległe piętro, łączące się z kolejnymi (poznanymi w niewielkim fragmencie) studniami, kończącymi się w większości zalanymi wodą syfonami.
Jaskinia została odkryta w 1959 r. przez Danutę Sterlau i Stanisława Wójcika. Obecnie jaskinia jest nadal celem badań speleologów, gdyż występuje duże prawdopodobieństwo dalszych odkryć.
[edytuj] Bibliografia
- Krakowski Klub Taternictwa Jaskiniowego – Jaskinie Tatr. [dostęp 13.05.2008].
- Oficjalna Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego przy KTJ PZA – opis jaskini, zdjęcia, plan. [dostęp 13.05.2008].