Voxel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het woord voxel is een portmanteau (mengwoord) van de Engelse woorden volume en pixel en geeft een waarde aan die aan een volumecel in een driedimensionale ruimte gebonden is. Het vormt een uitbreiding van de eerder bestaande term pixel, een mengwoord van picture en element, die een waarde in een tweedimensionaal vlak aangeeft, en die opgang deed toen mensen plaatjes digitaal, in computers, gingen opslaan.
De term voxel wordt meestal in de 3D-computergraphics gebruikt, maar vindt ook zijn toepassingen in de visualisatie en analyse van medische en wetenschappelijke gegevens. Zo wordt de term gebruikt in de radiologie, bij magnetische resonantie-beeldvorming, computertomografie of echografie.
Sommige 3D displays gebruiken voxels om hun resolutie te beschrijven. Een display is bijvoorbeeld in staat om 512 x 512 x 512 voxels te laten zien.
Afhankelijk van het gebruik kan de waarde van een voxel op twee wijzen worden geïnterpreteerd:
- Een kleine kubus met specifieke eigenschappen (XYZ-coördinaten) in een groter volume met een Cartesisch coördinatenstelsel. Hier is het een analogie van een pixel, welke data in twee dimensies kan weergeven.
- Een balkvormige cel in een regelmatig opgedeeld kader of een onbegrensde ruimte. Deze betekenis wordt veelal gebruikt bij bepaalde technieken die worden toegepast bij straalvervolging.
