Nils Schumann
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Nils Schumann | |
|---|---|
| Volledige naam | Nils Schumann |
| Geboortedatum | 20 mei 1978 |
| Geboorteplaats | Bad Frankenhausen |
| Lengte | 1,92 m |
| Gewicht | 78 kg |
| Sportieve informatie | |
| Discipline | middellange afstand |
| Trainer / Coach | Dieter Herrmann, Thomas Springstein, Volker Beck |
| Eerste titel | Europees jeugdkampioen 800 m 1997 |
| Olympische Spelen | 2000 |
|
|
|
Nils Schumann (Bad Frankenhausen, 20 mei 1978) is een Duitse atleet, die op de 800 m Europees kampioen en Olympisch kampioen werd.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
[bewerk] Jeugd
Nils Schumann begon op 6-jarige leeftijd met sport. Hij deed eerst aan voetbal en later aan atletiek. Hij werd eerst door zijn vader getraind. Zijn eerste succes behaalde hij in 1995 door de Duitse jeugdkampioenschappen te winnen op 3.000 m en de cross.
Nadat hij zijn school afrondde, verhuisde hij naar Erfurt. Onder aansturing van Dieter Herrmann, de Duitse bondscoach hordelopen, verbeterde hij zijn prestatievermogen en werd vijfde op het WK voor junioren in 1995. Zijn eerste succes behaalde hij in 1997 door op de Europese juniorenkampioenschappen de 800 m te winnen. Met een tijd van 1.51,00 versloeg hij de Polen Robert Neryng (zilver) en de Tsjech Roman Oravec (brons).
[bewerk] Senioren
In 1998 ging Schumann voor het eerst bij de senioren van start. Dit bleek gelijk zeer succesvol op de 800 m. Op het EK 1998 in Boedapest won hij goud, nadat hij eerder dat jaar in Valencia al Europees Indoorkampioen geworden was. Een paar weken later won hij de Wereldbekerwedstrijd in Johannesburg. Op het WK 1999 in Sevilla moest hij wegens een blessure genoegen nemen met een achtste plaats.
Op 22-jarige leeftijd kreeg Nils Schumann wereldwijde bekendheid wegens zijn optreden bij de Olympische Spelen van 2000 in Sydney. Hij kon profiteren van het lage tempo. Op het laatste rechte eind plaatste hij een versnelling en de torenhoge Keniaanse Wilson Kipketer, die voor Denemarken uitkwam, reageerde nog wel maar kon het geslagen gaatje niet meer dichtlopen. Met een tijd van 1.45,08 eindigde hij voor Kipketer (zilver) en de Algerijn Djabir Saïd-Guerni. Na deze overwinning werd hij in Duitsland tot sporter van het jaar verkozen.
Hierna won Schumann nog slechts eenmaal een internationale medaille. Dat was een bronzen op de Europese kampioenschappen 2002 in München. In 2001 werd hij nog vijfde op de wereldkampioenschappen atletiek 2001 in Edmonton.
[bewerk] Blessures
Wegens blessureleed was hij niet in staat om zijn Olympische titel te verdedigen. Hij onderging twee operaties aan zijn achillespees. Toen hij in 2006 eindelijk terug op niveau was, zat hij opnieuw in de lappenmand wegens een hondenbeet in zijn kuit.
Inmiddels pakt Schumann de draad weer op en boekt ook zijn eerste successen. Zo won hij in Chemnitz bij Zuid-Duitse indoorkampioenschappen de titel. "Ik merk dat mijn lichaam weer meedoet. Vooral mijn pezen zijn goed te belasten."[1]
[bewerk] Doping
Op 20 november 2006 werd Nils Schumann wegens een dopingzaak door de Duitse atletiekbond verhoord. Zijn naam werd genoemd tijdens een proces tegen de Duitse atletiektrainer Thomas Springstein, die werd veroordeeld omdat hij een minderjarige doping had bezorgd. De Duitse atletiekbond opende ook een zaak tegen Grit Breuer, wier naam tijdens het proces eveneens naar boven kwam.
[bewerk] Titels
- Olympisch kampioen 800 m - 2000
- Duits kampioen 800 m (outdoor) - 1999, 2000
- Duits kampioen 800 m (indoor) - 1998, 2000
- Europees kampioen 800 m (indoor) - 1998
- Europees kampioen 800 m (onder 23 jaar) - 1999
- Europees juniorenkampioen - 1997
[bewerk] Persoonlijke records
Outdoor
| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| 400 m | 46,65 s | 22 juli 1998 | Cuxhaven |
| 800 m | 1.44,16 | 30 augustus 2002 | Brussel |
| 1.000 m | 2.17,44 | 27 juni 1999 | Weimar |
| 1.500 m | 3.38,51 | 14 juni 2002 | Kassel |
Indoor
| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| 800 m | 1.45,57 | 2 februari 2003 | Stuttgart |
| 1.000 m | 2.19,02 | 2 februari 2000 | Erfurt |
[bewerk] Palmares
[bewerk] 800 m
- 1995: 5e WK junioren - 1.49,44
- 1997:
EK junioren - 1.51,00 - 1998: Wereldbeker - 1.48,66
- 1998: EK indoor - 1.47,02
- 1998: EK - 1.44,89
- 1999: EK (onder 23 jaar) - 1.45,21
- 1999: 8e WK - 1.46,79
- 2000:
EK indoor - 1.48,41 - 2000: Olympische Spelen - 1.45,08
- 2000: Europacup A - 1.47,94
- 2001: 5e WK - 1.45,00
- 2002: Europacup A - 1.46,99
- 2002:
EK - 1.47,60 - 2002: 5e Wereldbeker - 1.45,34
[bewerk] Prestatieontwikkeling
| Jaar | 800 m (in minuten) |
|---|---|
| 1996 | 1.48,35 |
| 1997 | 1.46,61 |
| 1998 | 1.44,89 |
| 1999 | 1.45,05 |
| 2000 | 1.44,22 |
| 2001 | 1.44,32 |
| 2002 | 1.44,16 |
| 2003 | - |
| 2004 | - |
| 2005 | - |
| 2006 | 1.48,02 |
| 2007 | 1.47,90 |
| Bronnen, noten en/of referenties: |
[bewerk] Externe links
- (de) Biografie op erfurt.de
- (en) IAAF-profiel voor Nils Schumann
| Olympisch kampioen |  |
|---|---|
|
1896 Teddy Flack · 1900 Alfred Tysoe · 1904 Jim Lightbody · 1906 Paul Pilgrim · 1908 Mel Sheppard · 1912 Ted Meredith · 1920 Albert Hill · 1924 Douglas Lowe · 1928 Douglas Lowe · 1932 Tommy Hampson · 1936 John Woodruff · 1948 Mal Whitfield · 1952 Mal Whitfield · 1956 Tom Courtney · 1960 Peter Snell · 1964 Peter Snell · 1968 Ralph Doubell · 1972 Dave Wottle · 1976 Alberto Juantorena · 1980 Steve Ovett · 1984 Joaquim Cruz · 1988 Paul Ereng · 1992 William Tanui · 1996 Vebjørn Rodal · 2000 Nils Schumann · 2004 Joeri Borzakovski |
|
