Nicolaes Heinsius
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicolaes Heinsius (Den Haag, 1656 - Culemborg, begraven januari 1718) was een Nederlandse auteur van enige medische werken. Hij is bekend geworden door Den Vermakelyken Avanturier, een voorbeeld van de Nederlandstalige schelmenroman.
Op zijn twintigste jaar was hij doctor in de medicijnen, maar dan moet hij wegens doodslag Den Haag ontvluchtten, en leidt achttien jaar lang een zwervend leven. In 1679 arriveert hij te Rome en wordt dan katholiek; hij wordt lijfarts van koningin Christina I van Zweden (tot ongeveer 1687), later van de keurvorst van Brandenburg te Kleef. In 1695 vestigt hij zich in de vrijplaats Culemborg. Daar geeft hij het boek uit waarin zeer veel autobiografische elementen verwerkt zijn: Den vermakelijken Avanturier; acht herdrukken, navolgingen en vertalingen in het Duits, Engels, Frans en Italiaans getuigen van het succes van het werk.
Nicolaas was een (natuurlijke) zoon van de gelijknamige dichter Nicolaas Heinsius (1620-1681). Nicolaes' grootvader was de classicus, dichter en literatuur-criticus Daniël Heinsius (1580-1655), die in Nederland de barok in de literatuur introduceerde en van betekenis is geweest voor onder andere de ontwikkeling van het theater in Frankrijk.
