Nico Scheepmaker
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nico Scheepmaker (Amsterdam, 13 november 1930 - aldaar, 5 april 1990) was een Nederlands (sport)-journalist, dichter en columnist.
Inhoud |
[bewerk] Vertaler
Van huis uit kreeg hij zijn liefde voor voetbal mee en tijdens zijn militaire dienst bij de Militaire Inlichtingendienst maakte hij kennis met het Russisch. Hij studeerde Slavische taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Daarna werd hij vertaler. Dokter Zjivago van Boris Pasternak vertaalde hij in het Nederlands.
[bewerk] Dichter
In de jaren '50 kreeg hij succes als dichter. Zijn debuut was de bundel Poëtisch fietsen (1955) en in 1958 kreeg hij de Anne Frank-prijs voor jeugdige schrijvers.
[bewerk] Journalist
Daarna ging Scheepmaker de journalistiek in. Hij schreef vanaf 1957 columns in achtereenvolgens Sport&Sportwereld, Algemeen Handelsblad, Het Parool, de Volkskrant, Hollands Maandblad, Vrij Nederland, Voetbal International en de GPD-bladen. Ook had hij een tijd een column op Radio Veronica in het sportprogramma Sportief zijn en beter worden van Henk van Dorp. Zijn meest bekende pseudoniemen waren Trijfel(GPD-bladen), "Hopper" (de Volkskrant) en Ivo Vettewinkel(Sportwereld). Dit laatste pseudoniem haalde Scheepmaker van een in de jaren '50 en '60 bekende allitererende reclame "Verf Van Vettewinkel".
Als sportjournalist was Scheepmaker uniek in zijn soort: waar collega's een gewogen oordeel over een hele wedstrijd trachtten te geven, concentreerde hij zich vaak op één speler. Hij hield dan nauwkeurig bij hoe vaak deze aan de bal was geweest en hoeveel van diens acties geslaagd waren. Ook was hij jarenlang televisierecensent. Achter de schermen werkte hij mee aan het programma Mies en scene van Mies Bouwman.
[bewerk] Columnist
In zijn columns toonde hij zijn affiniteit met lijstjes, nauwkeurig turfde hij b.v. de voornamen in de geboorte-advertenties. Eind jaren zestig besteedde Nico Scheepmaker in zijn columns veel aandacht aan de dissidente bewegingen in het toenmalige Oostblok. Dat werd hem door de linkse kring van journalisten niet in dank afgenomen; net als Loe de Jong en Karel van het Reve kreeg hij de onterechte reputatie een rechtse communistenvreter te zijn.
[bewerk] Auteur
Enkele bekende boeken van Scheepmaker zijn Cruijff, Hendrikus Johannes, fenomeen (1972), Het jonge vadersboek (1977), Het krankzinnige kwartiertje (vijftig jaar sportjournalistiek) (1978), Het Smoezenboek (1982), Theo Koomen, leven in woord en beeld (1986) en Rembrandt heeft nooit gevoetbald (1989). Postuum verscheen een bloemlezing uit zijn werk, Over alles (samengesteld door Tim Krabbé) (1991).
In 1990 werd Nico Scheepmaker tijdens een partijtje tennis getroffen door een hartaanval. Hij overleed op 59-jarige leeftijd.
Scheepmaker bedacht ook de term Droste-effect.
