Nationaal Jenevermuseum Hasselt
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Nationaal Jenevermuseum is ondergebracht in een voormalige kloosterhoeve van de Franciscanessen-penitenten in de Witte Nonnenstraat (zoals deze kloosterlingen ook worden genoemd) te Hasselt, (België).
Toen de Fransen eind 18e eeuw de eigendommen van de nonnen verkochten, baatte eerst de familie Bamps en later de families Stellingwerff (zie Adam Stellingwerff) en Theunissen hier een jeneverstokerij uit. De activiteit viel stil in 1971; in 1975 werd het gebouw bij Koninklijk Besluit beschermd. Restauratie zorgde ervoor dat het museum in 1987 zijn deuren kon openen.
Het museum stelt zich tot doel de Belgische jenever te promoten. Vandaar het epitethon 'Nationaal' Via de in 1981 aangekochte stookinstallatie kan het productieproces worden getoond. In het proeflokaal kan de bezoeker, naast de huisgestookte jenever, van meer dan 140 andere Belgische jenevers van 55 fabrikanten proeven. Ook randfenomenen zoals accijnswetgeving en alcoholisme krijgen aandacht.
Het museum bestaat uit:
- een binnenkoer
- een ossenstal - de ossen kregen het stookafval als voedsel
- een mouttoren
- een kiemzolder
- een molenzaal
- een stookzaal
- een bottelarij
- een accijnslokaal
- een schuur
- een woonhuis
Louis Willems, een Hasselaar die het immuniteitsprincipe ontdekte via het onderzoek van door longziekte besmette runderen, was de zoon van een jeneverstoker. Zijn standbeeld staat naast het jenevermuseum.
[bewerk] Zie ook
Een gelijkaardig museum bestaat in het Nederlandse Schiedam: De Gekroonde Brandersketel
