Nakir en Munkar
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nakir en Munkar, (Arabisch: نكير و منكر ) zijn binnen de islam en de bijbehorende eschatologie twee engelen die overledenen in het graf zullen ondervragen met betrekking tot het geloof.
Beide engelen worden niet genoemd in de Koran, maar zouden volgens overleveringen zwart zijn en blauwe ogen hebben. Daarnaast schijnen hun ogen als bliksem, klinkt hun stem als donder, zijn hun tanden zo groot als koeienhoorns, komen er vlammen uit neus en mond, is hun lichaam behaard en is tussen de schouders een groot gat. Zij kennen geen vriendelijkheid, alleen tegenover een gelovige. Sinds de achtste en negende eeuw zijn er teksten bekend waarin de engelen en hun rol worden genoemd.
Direct na het sluiten van het graf bezoeken Nakir en Munkar de overledene. De familieleden die het graf verlaten hebben, stoppen daarom vaak na 40 passen om Soera De Opening te reciteren om de overledene bij te staan in zijn of haar verhoor. De twee engelen zullen vragen: 'Wie is jouw Heer?', 'Wie is jouw profeet?' en 'Wat is jouw religie?' Indien de vragen juist beantwoord worden, zal de tijd tot de Dag des oordeels aangenaam zijn. Zij die de vragen incorrect beantwoorden, worden gestraft.
Volgens de islam betreedt de ziel na de begrafenis van het lichaam barzakh. Daar zal de ziel in afwachting zijn van de Dag des oordeels.
[bewerk] Zie ook
| Islam |  |
||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
