Muziektheater (kunstvorm)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De term muziektheater als theatervorm kan gebruikt worden in brede en in engere zin.

Muziektheater in de brede zin van het woord is een verzamelnaam voor theater (dus podiumkunst waarbij voor publiek een voorstelling wordt gemaakt), waarbij muziek een grote rol speelt en dat naast muziek bestaat uit een of meerdere van de volgende componenten: dialoog en/of monoloog, zang, dans en non-verbale, lichamelijke uitdrukking.

Afhankelijk van welk element de overhand heeft, zijn verschillende vormen van muziektheater te onderscheiden:

• Ballet: het verhaal wordt vooral uitgebeeld met dans
• Mime of pantomime: er wordt vooral non-verbale communicatie gebruikt
• Opera, operette en musical: er wordt vooral gezongen, maar dans en gesproken woord kunnen ook voorkomen. Bij opera en operette wordt gezongen zoals in de klassieke muziek gebruikelijk is, onder begeleiding van een "klassiek" orkest of ensemble; bij musicals wordt gezongen op een manier die in de lichte muziek/ popmuziek gebruikelijk is, ondersteund door live gespeelde popmuziek. Het onderscheid tussen opera, operette en musical is echter soms moeilijk te maken en is vooral traditioneel bepaald.

Muziektheater in engere zin is een vorm van theater die dicht tegen opera en musical aanzit. De term wordt dan gebruikt voor vormen van theater met muziek die niet in een van bovenstaande categorieën zijn in te delen, zoals bij met name hedendaagse composities het geval kan zijn.