Museum Emile Van Doren
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Museum Emile Van Doren te Genk herbergt een grote collectie landschapsschilderijen van de Brusselse kunstenaar Emile Van Doren.
Het verhaal van het Emile Van Dorenmuseum begint al in 1913, wanneer Emile Van Doren en zijn echtgenote Sidonie Raikem het Hôtel des Artistes verkopen en net buiten het centrum van Genk een villa bouwen. De villa in Engelse cottagestijl, mogelijk naar een ontwerp van architect Adrien Blomme (1878-1940), keek uit op de Genkse Molenvijvers - een zicht dat op vele doeken van Van Doren vereeuwigd werd. De villa kreeg de toepasselijke naam 'Le Coin Perdu'. Van Doren zou tot aan zijn dood in 1949 aan de Verloren Kostweg (nu Henri De Cleenestraat) blijven wonen en werken.
In 1956, bij het overlijden van Fanny Van Doren, diens enige dochter, kwam de villa met volledige inboedel in handen van de stad Genk. Fanny drukte in haar testament uitdrukkelijk de wens uit dat aan de villa van haar vader een culturele bestemming gegeven moest worden. In 1976 werd de villa dan ook ingehuldigd als Stedelijk Museum en Cultuurhuis Emile Van Doren, wat tot op de dag van vandaag zo is. Het museum herbergt een aanzienlijke collectie schilderijen van de meester van het Kempenlandschap.
