Morton Feldman
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Morton Feldman (New York City, 12 januari 1926 - Buffalo, 3 september 1987) is een Amerikaans componist.
Feldman genoot zijn muzikale opleiding van onder meer Stefan Wolpe en Wallingford Riegger. Zijn muziek is abstract en beïnvloed door het expressionisme. Hij paste in zijn werk een nieuwe techniek toe. De noten en rusten zijn niet exact aangegeven; het wordt aan de musicus overgelaten hoe lang de noten en rusten worden aangehouden. Zijn meeste werken zijn geschreven voor alleen piano, maar hij heeft ook voor ensembles en andere combinaties geschreven.
[bewerk] Oeuvre (selectief)
- (1986): Palais de Mari (piano)
- (1950-53): Intermissions I-IV (piano)
- (1951/52): Nature Pieces (piano)
- Three Dances (nooit uitgegeven); (piano)
- (1960/61): Duration I-V;
- (1951-60): Extensions;
- (1963): Vertical Thoughts I-V;
- Two instruments (cello/hoorn);
- For Franz (sopraan, viool, hoorn, bellen en piano);
- Ixion (ballet);
- The Swallows of Salangan (koor en 76 musici);
- (1970/01): The Viola in My Life I-IV;
- (1972): The Rothko Chapel (altviool, koor, percussie)
- (1977): Neither (drama op tekst van Samuel Beckett voor sopraan en orkest)
- Strijkkwartet nr. 1 en natuurlijk
- (1983): Strijkkwartet nr. 2; het langste strijkkwartet ooit gecomponeerd.
