Moedermavo
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De moedermavo is een, aan het eind van de kabinetsperiode van het kabinet den Uyl (1973-1977) met als minister van onderwijs en wetenschappen dr. J.A. (Jos) van Kemenade ingevoerde, zogenaamd "tweedekansonderwijs". Het doel was volwassenen boven de 18 jaar de mogelijkheid te geven alsnog een schooldiploma te behalen.
Mavo is de afkorting voor middelbaar algemeen voortgezet onderwijs en deze Nederlandse onderwijsvorm bestaat niet meer. Veel volwassenen, maar voornamelijk moeders, hebben van die tweede kans gebruikgemaakt. Al snel was de term 'moedermavo' geboren. De moedermavo bood de mogelijkheid om deelcertificaten te behalen of in drie jaar het mavo-diploma te behalen.
De lesuren voor de moedermavo werden voor de moeders gunstig aan die van de schoolgaande jeugd aangepast. Zo begon de les steeds een kwartier later dan bij de schoolgaande jeugd en eindigde steeds een kwartier eerder. Hierdoor werd het voor moeders mogelijk zorg en studie te combineren.
Bij de reguliere mavo duurde de opleiding vier schooljaren, terwijl bij de moedermavo de opleiding drie schooljaren duurde. Dit kwam doordat op de moedermavo alleen in de examenvakken les werd gegeven. Aan het eind van de drie jaar legde men in zes vakken het landelijke examen voor mavo af en ontving, bij voldoende cijfers, het reguliere mavo-diploma.
