Michel Martens
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michel Martens (Zuid-Wervik (Frankrijk), 24 maart 1921 - Brugge,15 december 2006) was één van de grootste Belgische glaskunstenaars van de tweede helft van de 20e eeuw.
Martens wordt geboren aan de Frans-Belgische grens. Nog in zijn geboortejaar verhuist het gezin Martens naar Wervik in België. Op 18-jarige leeftijd kiest hij voor de Belgische nationaliteit en stelt hij voor het eerst ten toon als kunstschilder. Na de tweede wereldoorlog wil hij leven als kunstschilder en zijn geld verdienen met het maken van glasramen. Zijn eerste opdracht in 1947 voor de Zusters van Liefde in Wervik betekent het einde van zijn schilderliefde. Vanaf dan is glas zijn geliefkoosde medium. Zo maakte hij glasramen voor de kathedraal van de Witte Paters in Bukavu, Congo, het Pius X-studentenhuis in Leuven, de HH. Petrus-en-Pauluskerk in Oostende, de kloosterkerk van de Arme Klaren in Oostende, de Onze-Lieve-Vrouwkerk in Kortrijk, de HH. Martinus en Adèlekerk in Orp-le-Grand, de Sint-Michielskerk en de Sint-Baafskathedraal in Gent. In 1970 presenteert hij voor het eerst zijn spiegelreliëfs, die in 1978 evolueren tot zijn befaamde spiegelsculpturen. In 1979 stopt hij definitief met het vervaardigen van glas-in-lood. In 1980 stelt hij een innovatieve vorm van glasraam voor dat gekenmerkt wordt door een volledig isolerende, dubbele beglazing. Het glasraam is zowel met daglicht als met kunstlicht te bekijken en is zowel van binnen als buiten zichtbaar. Het is doorschijnend, reflecterend en weerspiegelend. In 1987-1989 maakt hij voor Flanders Expo Gent met deze techniek het grootst mogelijke haalbare glasraam volgens deze methode. Het glasraam hangt nog steeds in de inkomhal van Flanders Expo. In 1995 wint Martens de Henry van de Velde Prijs voor zijn volledige loopbaan. Daarnaast zet Martens zich in voor de kunstambachten en de promotie ervan. Van 1971 tot 1973 is hij stichtend lid en voorzitter van de Crafts Council. Van 1992 tot 1995 leidt hij als voorzitter de Commissie Kunstambachten van het VIZO Dienst Vormgeving. Dit is de voorganger van de huidige Expertgroep Vormgeving van Design Vlaanderen, die advies geeft over de subsidies uitgereikt door Design Vlaanderen. Sinds 1979 was hij ook lid van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. In 1999 worden zijn huis en zijn atelier in Sint-Andries als monument erkend.
[bewerk] Bibliografie
- Böröcz, Z.(1999), Michel Martens. Glasramen, Stichting Kunstboek.
- Michel Martens. Gekke Spiegels, Stichting Kunstboek, 1999.
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
