Michel Chasles
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michel Chasles (Épernon 15 november 1793 — Parijs, 18 december 1880) was een Frans meetkundige. De Stelling van Chasles-Möbius is mede naar hem genoemd.
Hij werd geboren in Épernon en studeerde aan de École Polytechnique in Parijs. Zijn leraar was Poisson. In de zesde coalitie oorlog werd hij als dienstplichtige opgeroepen om mee te vechten bij de verdedeging van Parijs in 1814. Na deze oorlog besloot hij zich aan wiskundige studies te wijden.
In 1837 publiceerder hij zijn historische werk over oorspong en ontwikkeling van methode in de geometrie, een studie over de theorie van de reciproke polaren in de projectieve geometrie. Dit werk maakte hem bekend en gerespecteerd. Mede daardoor werd hij in 1841 tot professor aan de École Polytechnique en in 1846 aan de Sorbonne werd benoemd.
Hij is één van de 72 Fransen wier namen op de Eiffeltoren gegrift staan. In 1865 kreeg hij de Copley Medal.
